Unya sa unang adlaw sa semana, si Maria Magdalena miadto sa lubnganan sayo sa kaadlawon samtang ngitngit pa, ug iyang nakita nga ang bato nakuha na gikan sa lubnganan.
ug gipahimutang niya kini sa bag-o nga lubnganan nga iyang kaugalingon nga gipalungag niya diha sa pangpang. Ug iyang giligid ang usa ka dakong bato ug gitabon kini sa pultahan sa lubnganan ug unya milakaw siya.
Busa pagsugo nga ang lubnganan bantayan pag-ayo hangtod sa ikatulong adlaw kay tingali unya ug adtoon ug kawaton siya sa iyang mga tinun-an ug sultihan ang katawhan, ‘Nabanhaw siya gikan sa mga patay,’ ug ang ulahing limbong labaw pa unya ka ngil-ad kay sa una.”
Unya si Jose mipalit ug panapton nga lino, ug sa napakanaog na niya ang lawas ni Jesus, giputos niya kini ug panapton nga lino ug gipahimutang sa usa ka binangag nga lubnganan diha sa pangpang, ug iyang giligid ang usa ka bato aron itabon sa ganghaan sa lubnganan.
Sa pagkabanhaw niya nianang kaadlawon sa unang adlaw sa semana, siya mipakita pag-una ngadto kang Maria Magdalena nga iyang gipagulaan ug pito ka demonyo.
Busa gikuha nila ang bato. Ug giyahat ni Jesus ang iyang mga mata ngadto sa kahitas-an ug miingon, “Amahan, nagpasalamat ako kanimo nga ikaw namati kanako.
Busa mao kini ang gibuhat sa mga sundalo. Apan sa duol sa krus ni Jesus nagtindog ang iyang inahan, ug ang igsoon nga babaye sa iyang inahan, ug si Maria nga asawa ni Clopas, ug si Maria Magdalena.
Walo ka adlaw human niini, ang iyang mga tinun-an didto na usab sa sulod sa balay ug si Tomas uban kanila. Ang mga pultahan tinakpan apan si Jesus mitungha ug mitindog sa ilang taliwala ug miingon, “Ang kalinaw mag-uban kaninyo.”
Sa unang adlaw sa semana, sa natigom kami aron sa pagpikaspikas sa pan, si Pablo nga may tuyo sa paggikan sa pagkasunod adlaw, nakigsulti kanila ug iyang gitaas ang iyang pakigpulong hangtod sa tungang gabii.
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.