Samtang didto siya sa Jerusalem panahon sa Kasaulogan sa Pagsaylo, daghan ang mituo sa iyang ngalan sa pagkakita nila sa mga milagro nga iyang gibuhat.
Ang diha sa bato mao kadto sila nga sa ilang pagkadungog, midawat sa pulong uban sa kalipay apan wala kini silay gamot, sila mituo sa makadiyot ug unya sa panahon sa pagsulay sila mobiya.
Mao kini ang una sa mga milagro ni Jesus. Kini nahitabo didto sa Cana sa Galilea, ug nagpadayag sa iyang himaya, ug ang iyang mga tinun-an mituo kaniya.
Kini siya miadto kang Jesus sa gabii ug miingon kaniya, “Rabi, nasayod kami nga ikaw usa ka magtutudlo nga gikan sa Dios, kay wala gayoy makahimo niining mga milagro nga imong gihimo gawas lamang kon ang Dios anaa uban kaniya.”
Busa sa pag-abot niya sa Galilea, ang mga Galileanhon midawat kaniya, kay nakita man nila ang tanan niyang gibuhat didto sa Jerusalem panahon sa kasaulogan kay sila miadto man usab sa kasaulogan.
Apan ako adunay pagpamatuod nga dako pa kay sa gihimo ni Juan kay ang buluhaton nga gipiyal kanako sa Amahan aron akong taposon, kining maong buluhaton nga akong gihimo, nagpamatuod mahitungod kanako nga ang Amahan nagpadala kanako.
Apan daghan sa mga tawo ang mituo kaniya ug miingon, “Kon moabot na ang Cristo, himoon ba kaha niya ang labaw pa ka daghang milagro kay sa nahimo niining tawhana?”
Ug ang iyang sugo mao kini, nga kinahanglang mosalig kita sa ngalan sa iyang Anak nga si Jesu-Cristo ug maghigugmaay kita sa usa ug usa, sumala sa iyang gisugo kanato.