Ingon nga ang Ginoo nga imong Dios buhi, walay nasod o gingharian, diin ang akong agalon wala magpasugo sa pagpangita kanimo ug kon moingon sila, ‘Siya wala dinhi,’ siya naghimo ug usa ka panumpa sa gingharian o nasod nga wala ikaw nila makit-i.
Apan ako miingon, “Moikyas ba ang usa ka tawo nga sama kanako? Ug kinsa bang tawhana nga sama kanako nga mosulod sa Templo ug mabuhi? Dili ako mosulod.”
Sukad niadtong panahona si Jesus misugod sa pagpahayag ngadto sa iyang mga tinun-an nga kinahanglang moadto siya sa Jerusalem ug mag-antos sa daghang mga pagsakit gikan sa mga kadagkoan ug sa mga pangulong pari ug sa mga eskriba ug nga patyon siya ug sa ikatulong adlaw banhawon.
Unya si Jesus miingon kanila, “Karong gabhiona kamong tanan mamiya tungod kanako kay nasulat kini, ‘Hampakon nako ang tigbantay ug magkatibulaag ang mga karnero sa panon.’
Unya miingon siya kanila, “Kini mao ang akong mga pulong nga gisulti nako kaninyo sa kauban pa ako ninyo, nga ang tanang nasulat mahitungod kanako diha sa Balaod ni Moises ug sa mga Propeta ug sa mga Salmo kinahanglan gayod nga matuman.”
Sa wala pa ang Kasaulogan sa Pagsaylo, si Jesus nahibalo nga miabot na ang takna sa iyang pagbiya niining kalibotana ug sa pag-adto ngadto sa Amahan. Ug kay nahigugma man siya sa mga iya nga ania sa kalibotan, sila iyang gihigugma hangtod sa kataposan.
Sila mitubag kaniya, “Si Jesus nga taga-Nazaret.” Si Jesus miingon kanila, “Ako mao siya.” Si Judas, nga mao ang nagbudhi kaniya, nagtindog uban kanila.
Busa ingon nga si Cristo nag-antos diha sa lawas, sangkapi ninyo ang inyong kaugalingon sa samang hunahuna, kay siya nga mag-antos diha sa lawas makahunong na sa pagpakasala,