Apan sultihan ko kamo sa tinuod, makaayo alang kaninyo nga mobiya ako kay kon dili ako mobiya, ang Manlalaban dili moanha kaninyo. Apan kon mobiya ako, siya akong ipadala nganha kaninyo.
Ikaw miadto sa itaas, mipagula sa mga binihag, nagdawat ka ug mga gasa gikan sa mga tawo, bisan gikan sa mga masinupakon, aron ang Ginoo nga Dios magpuyo uban kanila.
Apan sa pagkatinuod sultihan ko kamo, adunay daghang mga biyuda sa Israel sa panahon ni Elias, sa diha nga ang langit gitak-opan sa tulo ka tuig ug unom ka bulan ug sa dihang miabot ang dakong gutom sa tibuok nasod,
Apan ang Manlalaban, ang Espiritu Santo, nga sa akong ngalan ipadala sa Amahan, siya magtudlo kaninyo sa tanang butang ug magpahinumdom kaninyo sa tanan nga akong gisulti kaninyo.
Nakadungog kamo kanako nga nag-ingon kaninyo, ‘Ako moadto apan moanha ra ako kaninyo.’ Kon kamo nahigugma kanako, malipay kamo nga ako moadto sa Amahan kay ang Amahan labaw pa man kanako.
Apan inig-abot unya sa Manlalaban nga akong ipadala kaninyo gikan sa Amahan, ang Espiritu sa kamatuoran nga moanhi gikan sa Amahan, kini siya magpamatuod mahitungod kanako.
Ug siya nagsulti niini mahitungod sa Espiritu nga dawaton sa mga nagtuo kaniya kay ang Espiritu wala pa man ikahatag, kay niadtong tungora si Jesus wala pa man himayaa.
Busa ingon nga gituboy siya ngadto sa tuo sa Dios, ug nadawat niya gikan sa Amahan ang saad nga Espiritu Santo, siya mibubo niini. Ug kini inyong nakita ug nadungog.