Sa wala pa ang Kasaulogan sa Pagsaylo, si Jesus nahibalo nga miabot na ang takna sa iyang pagbiya niining kalibotana ug sa pag-adto ngadto sa Amahan. Ug kay nahigugma man siya sa mga iya nga ania sa kalibotan, sila iyang gihigugma hangtod sa kataposan.
Ug si Jesus, nga nasayod nga ang tanang butang gikatugyan na sa Amahan nganha sa iyang mga kamot ug nga siya gikan sa Dios ug ngadto siya sa Dios mopadulong,
Nakadungog kamo kanako nga nag-ingon kaninyo, ‘Ako moadto apan moanha ra ako kaninyo.’ Kon kamo nahigugma kanako, malipay kamo nga ako moadto sa Amahan kay ang Amahan labaw pa man kanako.
Karon nasayod na kami nga ikaw nahibalo sa tanang mga butang ug nga ikaw dili na kinahanglan nga pangutan-on pa ni bisan kinsa. Tungod niini kami nagtuo nga ikaw gikan sa Dios.”
Ug karon dili na ako dinhi sa kalibotan, apan kini sila ania sa kalibotan, ug ako moanha na kanimo. Amahan nga balaan, bantayi sila pinaagi sa imong ngalan nga gihatag nimo kanako, aron sila mahiusa ingon nga kita usa.
Si Jesus mitubag kanila, “Bisan tuod ug ako mao ang nagpamatuod alang sa akong kaugalingon, ang akong pagpamatuod tinuod kay nahibalo man ako kon diin ako gikan ug asa ako padulong. Apan kamo wala mahibalo kon diin ako gikan ug asa ako padulong.
Si Jesus mitubag kanila, “Kon ang Dios mao pa ang inyong Amahan, nahigugma unta kamo kanako kay ako gikan man sa Dios busa ania ako. Wala ako moanhi sa akong kaugalingong kabubut-on, kondili gipadala ako niya.