apan ang tawo nga magtandog kanila, kinahanglan nga sangkap sa hinagiban nga puthaw ug puan sa usa ka bangkaw; ug sila sunogon gayod paghurot sa kalayo diha sa ilang nahimutangan.”
apan ikaw gisalibay ngadto sa gawas, gikan sa imong lubnganan sama sa usa ka sanga nga gikasilagan, sinul-oban sa bisti sa mga patay, nga gipalapsan sa espada, manaog sa kabatoan sa Gahong, sama sa usa ka minatay nga gitunobtunoban.
Kay ang siyudad nga lig-on magmingaw, usa ka puluy-anan nga biniyaan ug sinalikway, sama sa kamingawan; didto ang nating baka manibsib, ug didto siya maglubog, ug magkaon sa mga sanga niini.
Isulti: Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Molambo ba kini? Dili ba ibton niya ang gamot niini ug pupoon ang iyang mga bunga, aron kini malaya, aron ang tanang bag-ong mga dahon niini malaya? Dili kinahanglan ang usa ka kusgan nga bukton o daghang mga tao aron sa pag-ibot niini gikan sa gamot.
Ipadala unya sa Anak sa Tawo ang iyang mga anghel ug ilang tapokon ug hakoton ngadto sa gawas sa iyang gingharian ang tanang hinungdan sa pagpakasala ug ang tanang mga malapason sa balaod
Bisan gani karon ang wasay gitaon na diha sa gamot sa mga kahoy, busa ang matag kahoy nga wala mamunga ug maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo.
Kay kon makalingkawas sila gikan sa kahugawan sa kalibotan pinaagi sa ilang kahibalo sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo apan magapos na usab sila niini ug mabuntog, ang ulahing kahimtang nila labaw pa unya ka ngil-ad kay sa una.
Sila namiya gikan kanato, apan sila dili kauban nato kay kon sila kauban pa nato, magpabilin unta sila uban kanato apan namahawa sila aron makita nga silang tanan dili diay kauban nato.
Apan alang sa mga talawan, sa mga walay pagtuo, sa mga dulumtanan, sa mga mamumuno, ug sa mga makihilawason, sa mga salamangkiro ug sa mga nagsimba ug mga diosdios, ug sa tanang mga bakakon, ang ilang bahin anaa sa linaw nga nagdilaab sa kalayo ug asupri, nga mao ang ikaduhang kamatayon.”