Ngano nga nagsubo man ikaw, O akong kalag, ug ngano nga nahasol ikaw sa sulod nako? Laom sa Dios; kay magdayeg ako pag-usab kaniya, akong magtatabang ug akong Dios.
“Karon naguol ang akong kalag. Ug unsa may akong isulti? Moingon ba ako, ‘Amahan, luwasa ako gikan niining taknaa’? Dili, kay alang niining maong tuyo miabot ako niining taknaa.
aron ang tanang tawo magpasidungog sa Anak sama sa ilang pagpasidungog sa Amahan. Ang wala magpasidungog sa Anak wala magpasidungog sa Amahan nga mao ang nagpadala kaniya.
Kay ang kabubut-on sa akong Amahan mao kini, nga ang matag usa nga makakita sa Anak ug motuo kaniya makabaton sa kinabuhing dayon ug banhawon nako siya sa kataposan nga adlaw.”
nga dili unta kamo makuyawan dayon sa hunahuna o makulbaan, bisan pinaagi sa espiritu o sa pulong, o pinaagi sa sulat sa pahayag nga daw kami mao ang nag-ingon, nga ang adlaw sa Ginoo miabot na.
Pinaagi kaniya kamo nagsalig sa Dios nga nagbanhaw kaniya gikan sa mga patay ug mihatag kaniya ug himaya, aron nga ang inyong pagtuo ug paglaom maanaa sa Dios.