Apan si Jehosafat miingon, “Wala bay propeta sa Ginoo dinhi nga maoy atong pakisayran mahitungod sa Ginoo?” Ug ang usa sa mga sulugoon sa hari sa Israel mitubag, “Si Eliseo nga ang anak ni Safat ania dinhi, siya nga mibubo ug tubig sa mga kamot ni Elias.”
Bulahan kadtong mga ulipon nga inig-abot sa agalon maabtan nga nagtukaw. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga magbakos siya sa iyang kaugalingon, ug iyang palingkoron sila sa kan-anan ug moduol siya ug moalagad kanila.
“Kinsa ba kaninyo, nga may sulugoon nga nagdaro o nagbantay sa mga karnero, nga moingon kaniya sa pag-abot niya gikan sa uma, ‘Ngari dayon ug lingkod sa kan-anan’?
Dili ba ingnon man hinuon siya, ‘Andama ang akong panihapon ug andama usab ang imong kaugalingon ug silbihi ako hangtod nga makakaon ug makainom ako, ug human niini makakaon ug makainom ka na’?
Kay kinsa man ang labaw ka dako, ang naglingkod ba sa kan-anan o ang nag-alagad ba? Dili ba ang nagtambong sa kan-anan? Apan ako ania kaninyo ingon sa usa nga nag-alagad.
Sa nahugasan na niya ang ilang mga tiil, ug nasul-ob na ang iyang kupo, ug nakapahimutang na sa kan-anan, siya miingon kanila, “Nakahibalo ba kamo unsa ang akong gibuhat kaninyo?
Kay kamo nasayod sa grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga bisan tuod siya dato, siya nahimong kabos tungod ug alang kaninyo aron nga pinaagi sa iyang kakabos kamo mahimong dato.