aron matuman ang pulong nga gisulti ni Isaias nga propeta, nga nag-ingon, “Ginoo, kinsa ba ang mituo sa ilang nadungog gikan kanamo, ug kang kinsa ba gikapadayag ang bukton sa Ginoo?”
kay dili pinaagi sa ilang kaugalingong espada nga nabuntog nila ang yuta, o ang ilang kaugalingong bukton naghatag kanila ug kadaogan; kondili pinaagi sa imong tuong kamot ug sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong nawong, tungod kay nahimuot ikaw kanila.
Ang akong pagkamatarong duol na, ang akong pagluwas migula na, ug ang akong mga bukton maghukom sa mga katawhan, ang kapuloan maghulat kanako, ug sa akong bukton sila maglaom.
Pagmata, pagmata, paglig-on, O bukton sa Ginoo; pagmata ingon sa karaan nga mga adlaw, mga kaliwatan sa karaang panahon. Dili ba ikaw mao ang nagtagodtagod kang Rahab, ang nagdunggab sa dragon?
Kaniya mitubag si Jesus nga nag-ingon, “Bulahan ikaw, Simon, anak ni Jonas! Kay dili unod ug dugo ang nagpadayag kanimo niini, kondili ang akong Amahan nga anaa sa langit.
Samtang uban pa ako kanila, gibantayan nako sila pinaagi sa imong ngalan nga gihatag nimo kanako, ug gibantayan nako sila ug walay usa kanila nga nalaglag gawas sa anak sa kalaglagan aron matuman ang kasulatan.
Ug sila miingon sa usa ug usa, “Dili nato kini tabastabason kondili ripahon nato kon kinsay makapanag-iya niini.” Kini aron matuman ang kasulatan nga nag-ingon, “Ilang gibahinbahin ang akong mga bisti alang sa ilang kaugalingon, ug ang akong sapot ilang giripahan.”
Ug si Isaias maisogon nga miingon, “Nakit-an ako sa mga tawo nga wala mangita kanako, gipadayag nako ang akong kaugalingon ngadto sa mga wala magpakisayod mahitungod kanako.”