Amahan, pasidunggi ang imong ngalan.” Unya miabot gikan sa langit ang usa ka tingog nga nag-ingon, “Gipasidunggan na nako kini ug pasidunggan kini nako pag-usab.”
Ug sa maong panahon si Jesus miingon, “Nagpasalamat ako kanimo, Amahan, Ginoo sa langit ug sa yuta, nga kining mga butanga gililong nimo sa mga maalamon ug sa mga hait ug salabotan ug gipadayag hinuon nimo ngadto sa mga kabataan.
Samtang nagsulti pa siya, dihay usa ka silaw nga panganod nga mitabon kanila ug gikan sa panganod dihay usa ka tingog nga nag-ingon, “Mao kini ang akong Anak nga pinalangga, diha kaniya nalipay ako, pamati kaniya.”
Ug sa ikaduhang higayon milakaw siya ug nag-ampo nga nag-ingon, “Amahan ko, kon dili man mahimo nga mosaylo kini gawas kon akong imnon, matuman ang imong kabubut-on.”
ug diha kaniya mikunsad ang Espiritu Santo sa lawasnon nga panagway sama sa salampati ug may tingog nga miabot gikan sa langit, “Ikaw ang akong pinalanggang Anak, kanimo nalipay ako.”
Apan sa pagkadungog niini ni Jesus, siya miingon, “Kining sakita dili ikamatay, kondili alang kini sa himaya sa Dios, aron ang Anak sa Dios himayaon pinaagi niini.”
aron nga pinaagi sa iglesia, ang nagkalainlaing kaalam sa Dios ikapahibalo karon ngadto sa mga nagmando ug mga kagamhanan diha sa mga langitnong dapit.
Kay sa iyang pagkadawat sa pasidungog ug himaya gikan sa Dios nga Amahan, sa dihang gihatod kaniya sa Halangdong Himaya ang tingog nga nag-ingon, “Kini mao ang akong pinalanggang Anak, nga kaniya may kalipay ako.”