“Karon naguol ang akong kalag. Ug unsa may akong isulti? Moingon ba ako, ‘Amahan, luwasa ako gikan niining taknaa’? Dili, kay alang niining maong tuyo miabot ako niining taknaa.
Apan unsay akong ikasulti? Kay siya nagsulti man kanako, ug siya gayod ang naghimo niini. Ang tanan nakong pagkatulog mibiya tungod sa kapaitan sa akong kalag.
Siya gitamay ug gisalikway sa mga tawo; usa ka tawo sa mga kasub-anan, ug sinati sa kasakitan, ug ingon sa usa ka tawo nga ang mga tawo magtago sa ilang nawong gikan kaniya, siya gibiaybiay ug siya wala nato hatagi ug bili.
Ug sa maong panahon si Jesus miingon, “Nagpasalamat ako kanimo, Amahan, Ginoo sa langit ug sa yuta, nga kining mga butanga gililong nimo sa mga maalamon ug sa mga hait ug salabotan ug gipadayag hinuon nimo ngadto sa mga kabataan.
Ug sa ikaduhang higayon milakaw siya ug nag-ampo nga nag-ingon, “Amahan ko, kon dili man mahimo nga mosaylo kini gawas kon akong imnon, matuman ang imong kabubut-on.”
Unya miadto siya sa mga tinun-an ug miingon kanila, “Nangatulog pa ba gihapon kamo ug namahulay? Tan-awa, ang takna duol na ug ang Anak sa Tawo itugyan na ngadto sa mga kamot sa mga makasasala.
Samtang nag-antos siya sa hilabihang kasakit, nag-ampo siya nga labaw pa ka mainiton; ug ang iyang singot nahimong sama sa dagkong tulo sa dugo nga nangatagak sa yuta.]
Sa didto ako sa Templo uban kaninyo matag adlaw, wala hinuon ninyo bakyawa ang inyong mga kamot batok kanako. Apan kini mao ang inyong panahon, ug ang gahom sa kangitngit.”
Busa gikuha nila ang bato. Ug giyahat ni Jesus ang iyang mga mata ngadto sa kahitas-an ug miingon, “Amahan, nagpasalamat ako kanimo nga ikaw namati kanako.
Unya sa nakasulti na si Jesus niini, nasubo siya diha sa espiritu ug nagpamatuod siya nga nag-ingon, “Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga usa kaninyo magbudhi kanako.”
Ug si Pilato miingon kaniya, “Busa ikaw hari diay?” Si Jesus mitubag kaniya, “Ikaw nagsulti nga ako hari. Ug alang niini ako natawo, ug alang niini ako mianhi sa kalibotan aron sa pagpadayag sa kamatuoran. Ang tanan nga iya sa kamatuoran namati sa akong tingog.”
Kasaligan ang pulong ug takos nga dawaton sa hingpit, nga si Cristo Jesus mianhi sa kalibotan aron sa pagluwas sa mga makasasala. Ug ako mao ang labaw sa mga makasasala,
Busa ingon nga ang mga anak nakaambit man sa unod ug dugo, siya gayod usab miambit niini, aron pinaagi sa kamatayon malaglag niya ang may gahom sa kamatayon, nga sa ato pa, ang yawa,
Sa mga adlaw sa tawhanon niyang kinabuhi, nag-ampo ug nangamuyo siya uban sa kusog nga mga singgit ug hilak ngadto sa makahimo sa pagluwas kaniya gikan sa kamatayon ug siya gidungog tungod sa iyang diosnong kahadlok.