Ug ang hari miingon kang Ziba, “Nganong nagdala man ikaw niini?” Ug si Ziba miingon, “Ang mga asno alang sa panimalay sa hari aron sakyan, ug ang pan ug ang bunga sa ting-init pagkaon sa mga batan-ong lalaki, ug ang bino imnonon alang sa mga gikapuyan didto sa kamingawan.”
Ug ang hari miingon kanila, “Dad-a uban kaninyo ang mga sulugoon sa inyong agalon, ug pakabay-a si Solomon nga akong anak sa akong kaugalingong mula ug dad-a siya ngadto sa ubos sa Gihon.
Tan-awa, ang Ginoo nagmantala ngadto sa kinatumyan sa yuta: Ingna ninyo ang anak nga babaye sa Zion, “Tan-awa ang imong kaluwasan miabot na; tan-awa, ang iyang ganti anaa na kaniya, ug ang balos kaniya anaa sa iyang atubangan.”
Ug ikaw, O tore sa panon, ang bungtod sa anak nga babaye sa Zion, kanimo moabot kini, ang kanhing gingharian mahibalik gayod, ang gingharian sa anak nga babaye sa Jerusalem.
Paglipay sa hilabihan, O anak nga babaye sa Zion! Singgit ug kusog, O anak nga babaye sa Jerusalem! Tan-awa, ang imong hari mianhi kanimo, malamposon ug madaogon siya, mapaubsanon ug nagsakay sa asno, sa usa ka nati nga asno.
“Suginli ninyo ang babayeng anak sa Zion, tan-awa, ang imong hari moanha kanimo, malumo ug nagkabayo sa asno, ug sa iyang nati, ang laki nga anak sa asno.”
Mao lamang nga kinahanglang dili siya magpadaghan ug mga kabayo alang sa iyang kaugalingon o pabalikon niya ang katawhan ngadto sa Ehipto aron sa pagpadaghan ug mga kabayo kay ang Ginoo nag-ingon kaninyo, ‘Ayaw na gayod kamo pagbalik nianang dalana.’