Si Jesus mitubag, “Dili ba aduna may napulo ug duha ka takna sa usa ka adlaw? Si bisan kinsa nga maglakaw panahon sa adlaw, dili mapandol kay siya nagtan-aw man sa kahayag niining kalibotana.
Manganhi sila uban ang paghilak, ug uban ang mga pagpangamuyo tultolan ko sila, palakton nako sila subay sa kasapaan sa tubig, sa tul-id nga dalan nga dili sila mapandol; kay ako usa ka amahan ngadto kang Israel, ug si Efraim mao ang akong kamagulangan.
Si Jesus miingon kanila, “Ang kahayag anaa pa uban kaninyo sa mubo nga panahon. Panglakaw kamo samtang anaa pa kaninyo ang kahayag, kay tingali unya ug maapsan kamo sa kangitngit. Siya nga maglakaw sa kangitngit dili mahibalo kon asa siya padulong.
Samtang adlawan pa kinahanglang magbuhat kita sa mga buluhaton niya nga nagpadala kanako. Moabot ang kagabhion ug wala nay tawo nga makahimo sa pagbuhat.