Sa gilibot niya ug sud-ong sila uban ang kasuko, nasubo tungod sa kagahi nila ug kasingkasing, miingon siya sa tawo, “Ituy-od ang imong kamot.” Gituy-od niya kini ug ang iyang kamot naulian.
Si Jesus mitubag kanila, “O kaliwatan nga walay pagtuo! Hangtod kanus-a ba nga ako makig-uban kaninyo? Hangtod kanus-a ba nga ako mag-antos kaninyo? Dad-a siya dinhi kanako.”
Unya ang mga Judio nga didto sa balay uban kang Maria aron sa paghupay kaniya, sa ilang pagkakita kaniya nga midali pagtindog ug migula, misunod kaniya. Naghunahuna sila nga moadto siya sa lubong aron sa paghilak didto.
“Karon naguol ang akong kalag. Ug unsa may akong isulti? Moingon ba ako, ‘Amahan, luwasa ako gikan niining taknaa’? Dili, kay alang niining maong tuyo miabot ako niining taknaa.
Unya sa nakasulti na si Jesus niini, nasubo siya diha sa espiritu ug nagpamatuod siya nga nag-ingon, “Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga usa kaninyo magbudhi kanako.”
Kay ang atong labawng pangulong pari dili usa ka pari nga dili mobati ug kaluoy kanato sa atong mga kaluyahon, hinuon sa tanang paagi siya gitintal sama kanato, apan wala gayod makasala.