Gisulti niya kining mga butanga ug unya miingon siya kanila, “Ang atong higala nga si Lazaro natulog apan moadto ako aron sa pagpukaw kaniya gikan sa pagkatulog.”
Ug si Gihasi nag-una kanila ug gibutang ang sungkod sa ibabaw sa nawong sa bata apan walay tingog o timailhan nga nabuhi. Busa mibalik siya aron sa pagsugat kaniya ug misugilon kaniya, “Ang bata wala momata.”
Wala ba nimo, O among Dios, papahawaa ang mga nagpuyo niining yutaa gikan sa atubangan sa imong katawhan nga Israel ug ihatag kini hangtod sa kahangtoran ngadto sa kaliwatan ni Abraham nga imong higala?
Busa naandan sa Ginoo ang pagpakigsulti kang Moises sa nawong ug nawong sama sa usa ka tawo nga makigsulti sa iyang higala. Sa diha nga si Moises mobalik ngadto sa kampo, ang iyang kaabag nga si Josue nga anak ni Nun, usa ka batan-on, dili mobiya sa Tolda.
Ug daghan kanila nga nangatulog sa abog sa yuta ang makamata, ang uban ngadto sa walay kataposang kinabuhi ug ang uban ngadto sa kaulawan ug sa walay kataposang pagtamay.
Ang nakabaton sa pangasaw-onon mao ang pamanhonon. Ang higala sa pamanhonon nga nagtindog ug namati kaniya nalipay pag-ayo tungod sa tingog sa pamanhonon busa kining akong kalipay hingpit na karon.
Unya ang Ginoo miingon kang Moises, “Tan-awa, hapit na ikaw mopahulay uban sa imong mga amahan unya kining katawhan mosimba sa laing mga dios sa yuta nga maoy ilang adtoan aron makig-uban kanila, ug sila mobiya kanako ug molapas sa akong kasabotan nga gibuhat nako uban kanila.