Ang tanang mga butang gitugyan kanako sa akong Amahan ug walay nakaila sa hingpit kinsa ang Anak gawas sa Amahan ug walay nakaila sa hingpit kinsa ang Amahan gawas sa Anak ug kang bisan kinsa nga buot sa Anak nga padaygan sa Amahan.
Samtang nagsulti pa siya, dihay usa ka silaw nga panganod nga mitabon kanila ug gikan sa panganod dihay usa ka tingog nga nag-ingon, “Mao kini ang akong Anak nga pinalangga, diha kaniya nalipay ako, pamati kaniya.”
Apan si Jesus nagpakahilom lamang. Ug ang labawng pangulong pari miingon kaniya, “Nagsugo ako kanimo sa ngalan sa buhing Dios, sa pagtug-an kanamo, kon ikaw mao ba ang Cristo, ang Anak sa Dios.”
ug nag-ingon, “Ikaw nga moguba sa Templo ug mopatindog niini sulod sa tulo ka adlaw, luwasa ang imong kaugalingon! Kon ikaw Anak sa Dios, kanaog nianang krus.”
Karon, sa diha nga ang kapitan ug ang iyang mga kauban nga nagbantay kang Jesus nakakita sa linog ug sa mga nahitabo, sila nalisang pag-ayo ug miingon, “Sa pagkatinuod kining tawhana anak sa Dios!”
ug giingnan, “Kon ikaw Anak sa Dios, ambak ngadto sa ubos kay nasulat kini, ‘Magsugo siya sa iyang mga anghel mahitungod nimo,’ ug ‘Sa ilang mga kamot sapnayon ikaw nila, aron ang imong mga tiil dili maigo sa bato.’ ”
Ang anghel mitubag kaniya, “Ang Espiritu Santo mokunsad kanimo ug ang gahom sa Labing Halangdon molandong kanimo. Tungod niini, ang balaang bata nga matawo tawgon nga Anak sa Dios.
ug diha kaniya mikunsad ang Espiritu Santo sa lawasnon nga panagway sama sa salampati ug may tingog nga miabot gikan sa langit, “Ikaw ang akong pinalanggang Anak, kanimo nalipay ako.”
moingon ba diay kamo kaniya nga gibalaan sa Amahan ug gipadala niya nganhi sa kalibotan, ‘Ikaw nagpasipala,’ tungod lang kay nag-ingon ako, ‘Anak ako sa Dios’?
Ang mga Judio mitubag kaniya, “Kami adunay balaod, ug sumala sa maong balaod kinahanglan siyang patyon kay siya naghimo sa iyang kaugalingon nga Anak sa Dios.”
ug gipaila nga Anak sa Dios uban sa gahom sumala sa Espiritu sa pagkabalaan pinaagi sa iyang pagkabanhaw gikan sa mga patay, si Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
Kay ang Anak sa Dios nga si Jesu-Cristo, nga giwali kaninyo ni Silvano ug ni Timoteo ug nako, dili “Oo” ug unya “Dili”, kondili diha kaniya kanunay nga “Oo.”
Siya walay amahan o inahan o kagikan, ug wala usab siyay sinugdanan sa mga adlaw o kataposan sa kinabuhi, apan sama sa Anak sa Dios, siya magpabilin nga pari hangtod sa kahangtoran.
Ang nagbuhat ug pagpakasala, iya sa yawa kay ang yawa nagpakasala man sukad pa sa sinugdan. Ang hinungdan nganong gipadayag ang anak sa Dios mao ang paglaglag sa mga binuhatan sa yawa.
Ang gugma sa Dios gipadayag dinhi kanato pinaagi niini, nga gipadala sa Dios ang iyang bugtong Anak nganhi sa kalibotan aron kita mabuhi pinaagi kaniya.
Ug kita nasayod nga ang Anak sa Dios mianhi ug mihatag kanato ug salabotan aron kita makaila kaniya nga mao ang matuod ug kita anaa kaniya nga mao ang matuod, diha sa iyang Anak nga si Jesu-Cristo. Kini mao ang matuod nga Dios ug kinabuhi nga dayon.
Ang tanan nga mag-una ug dili magpabilin diha sa pagtulun-an ni Cristo, wala makabaton sa Dios. Siya nga nagpabilin sa pagtulun-an ni Cristo, nakabaton sa Amahan ug sa Anak.
“Ug ngadto sa anghel sa iglesia sa Tiatira isulat kini: ‘Mao kini ang mga pulong sa Anak sa Dios nga ang mga mata sama sa nagdilaab nga kalayo, ug ang mga tiil sama sa bronsi nga gipasinawan.