Ug ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato ug atong nakita ang iyang himaya, ang himaya nga iyang nadawat gikan sa Amahan ingon nga bugtong Anak, puno sa grasya ug kamatuoran.
Ikaw ang labing ambongan sa mga anak sa mga tawo; ang grasya gibubo diha sa imong mga ngabil, busa ang Dios nagpanalangin kanimo hangtod sa kahangtoran.
Kay siya mitubo sa iyang atubangan sama sa usa ka linghod nga tanom, ug sama sa gamot sa uga nga yuta; siya walay panagway o kaanyag nga kita motan-aw kaniya, ug walay katahom nga kita magtinguha kaniya.
Busa ang Ginoo gayod maoy maghatag kaninyo ug usa ka ilhanan. Tan-awa, ang usa ka batan-ong babaye magsamkon, ug manganak ug usa ka batang lalaki, ug tawgon ang iyang ngalan ug Emmanuel.
Ug nanganak siya sa iyang panganay nga usa ka lalaki ug iya kining giputos sa mga bakbak ug gipahigda sa pasongan kay wala na may dapit alang kanila sa balay nga abotanan.
Unya si Pedro ug ang iyang mga kauban nga nagduka pag-ayo, apan kay wala man sila matulog, nakita nila ang iyang himaya ug ang duha ka tawo nga nagtindog uban kaniya.
Si Jesus mitubag kaniya, “Kadugay na nakong nakig-uban kaninyo ug wala ikaw makaila kanako, Felipe? Ang nakakita kanako nakakita sa Amahan. Nganong nag-ingon man ikaw, ‘Ipakita kanamo ang Amahan?’
Amahan, buot unta nako nga kon asa ako atua usab uban kanako sila nga imong gitugyan kanako, aron makakita sila sa akong himaya nga imong gihatag kanako tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa buhata ang kalibotan.
Ug si Pilato miingon kaniya, “Busa ikaw hari diay?” Si Jesus mitubag kaniya, “Ikaw nagsulti nga ako hari. Ug alang niini ako natawo, ug alang niini ako mianhi sa kalibotan aron sa pagpadayag sa kamatuoran. Ang tanan nga iya sa kamatuoran namati sa akong tingog.”
Mao kini ang una sa mga milagro ni Jesus. Kini nahitabo didto sa Cana sa Galilea, ug nagpadayag sa iyang himaya, ug ang iyang mga tinun-an mituo kaniya.
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
Ako mao ang buhing pan nga nanaog gikan sa langit. Si bisan kinsa nga mokaon niining maong pan, mabuhi sa dayon ug ang pan nga akong ihatag alang sa kinabuhi sa kalibotan mao ang akong unod.”
iya nang natuman nganhi kanato nga ilang mga anak pinaagi sa pagbanhaw kang Jesus ingon nga nasulat usab kini sa ikaduhang salmo, ‘Ikaw akong Anak, karong adlawa ako nahimo nga imong Amahan.’
Kay ang wala mahimo sa Balaod nga nahuyang tungod sa unod gihimo sa Dios pinaagi sa pagpadala niya sa kaugalingon niyang Anak diha sa dagway sa makasasala nga tawo ug mahitungod sa sala, gisilotan niya ang sala diha sa unod,
apan siya miingon kanako, “Ang akong grasya igo alang kanimo kay ang akong gahom gihingpit diha sa kaluyahon.” Sa ingon niana, labaw nakong gikalipay ang pagpasigarbo tungod sa akong mga kaluyahon aron ang gahom ni Cristo molandong nganhi kanako.
Kanako, bisan tuod ug labing ubos sa tanang mga balaan, gihatag ang maong grasya aron akong iwali ngadto sa mga Gentil ang dili matugkad nga mga bahandi ni Cristo,
Ug dili malalis nga dako gayod ang misteryo sa pagkadiosnon: Siya nadayag diha sa lawas, namatud-an nga matarong diha sa Espiritu, nakita sa mga anghel, gisangyaw taliwala sa kanasoran, gituohan dinhi sa kalibotan, gibayaw ngadto sa himaya.
Siya ang dan-ag sa himaya sa Dios ug tukma nga hulagway sa iyang kinaiya, nagsapnay sa tanang mga butang pinaagi sa gamhanan nga pagpamulong niya. Sa nahimo na niya ang paghinlo sa mga sala, siya milingkod sa tuo sa Halangdon sa kahitas-an,
Kay kinsa ba nga anghel ang giingnan sa Dios, “Ikaw akong Anak, karong adlawa ako mahimong imong Amahan”? Ug usab, “Kaniya ako mahimong amahan, ug kanako siya mahimong anak”?
Tungod niana, sa pag-anhi ni Cristo sa kalibotan, siya miingon, “Ang mga halad nga inihaw ug mga gasa wala nimo tinguhaa, apan usa ka lawas ang imong gitagana alang kanako;
Ang gugma sa Dios gipadayag dinhi kanato pinaagi niini, nga gipadala sa Dios ang iyang bugtong Anak nganhi sa kalibotan aron kita mabuhi pinaagi kaniya.
Kay daghang mga malimbongon ang nanungha sa kalibotan, mga tawo nga wala mag-ila nga si Jesu-Cristo mianhi pinaagi sa unod. Mao kini ang malimbongon ug ang kaaway ni Cristo.
Ug nadungog nako gikan sa trono ang usa ka dakong tingog nga nag-ingon, “Tan-awa, ang puluy-anan sa Dios anaa uban sa mga tawo. Siya magpuyo uban kanila ug sila mahimo nga iyang mga katawhan, ug ang Dios gayod mao ang magkig-uban kanila ug mahimo nga ilang Dios.