Apan ang amahan miingon sa iyang mga sulugoon, ‘Dad-a pagdali ang labing maayong bisti ug isul-ob kini kaniya, ug butangig singsing ang iyang kamot ug sapatosi ang iyang mga tiil.
Ug gidala ko kamo sulod sa 40 ka tuig didto sa kamingawan. Ang inyong mga bisti wala mangadaan diha kaninyo ug ang inyong mga sandalyas wala mangadaan sa inyong mga tiil.
Ania ang among pan, init pa kini sa among pagdala gikan sa among mga balay ingon nga among pagkaon alang sa panaw sa adlaw nga migikan kami aron sa pag-anhi kaninyo, apan karon, tan-awa, kini uga ug giagup-op na.
Ug kining mga panit sa bino, bag-o sa among pagpuno niini, ug tan-awa, nangabuslot na kini. Ug kining mga bisti ug mga sandalyas nangadaan tungod sa taas nga panaw.”
naghimog lansis sila ug milakaw ug nangandam sa ilang mga dad-onon ug nagdalag mga daang sako ug gikarga sa ilang mga asno ug mga panit nga sudlanan sa bino, daan, dunot ug gisi
Ug nangadto sila kang Josue didto sa kampo sa Gilgal ug miingon kaniya ug sa mga tawo sa Israel, “Kami nanganhi gikan sa layong dapit, busa karon paghimo kamo ug usa ka kasabotan uban kanamo.”