Tan-awa, ako mag-uban kanimo ug magbantay kanimo bisan asa ikaw moadto ug ikaw pabalikon nako niining yutaa kay ako dili mobiya kanimo hangtod nga matuman nako ang akong gisulti kanimo.”
Unya si Absalom misugo sa iyang mga sulugoon, “Timan-i ninyo sa diha nga ang kasingkasing ni Amnon magmalipayon tungod sa bino, ug sa diha nga ako moingon kaninyo, ‘Tigbasa si Amnon,’ patya siya. Ayaw kahadlok; wala ba ako magsugo kaninyo? Pagmalig-on kamo ug pagmaisogon.”
Unya si David miingon kang Solomon nga iyang anak “Pagmakusganon ug pagmaisugon ug buhata kini. Ayaw kahadlok o pagkaluya, kay ang Ginoong Dios nga akong Dios mag-uban kanimo. Siya dili mopakyas kanimo o motalikod kanimo, hangtod nga ang tanang buhat alang sa pag-alagad sa balay sa Ginoo matapos.
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
Apan karon kini mao ang giingon sa Ginoo, siya nga nagbuhat kanimo, O Jacob, siya nga nag-umol kanimo, O Israel: “Ayaw kahadlok, kay gilukat ko na ikaw. gitawag ko ikaw pinaagi sa imong ngalan, ikaw akoa.
Ug siya miingon, “O tawo nga gihigugma pag-ayo, ayaw kahadlok; ang kalinaw maanaa kanimo, paglig-on, pagmaisogon.” Ug sa diha nga siya nakasulti kanako, nalig-on ako ug miingon, “Pasultiha ang akong agalon, kay ikaw naglig-on kanako.”
Bisan pa niana pagmaisogon, O Zerubabel, nag-ingon ang Ginoo; pagmaisogon, O Josue nga anak ni Jehosadak, ang labawng pangulong pari. Pagmaisogon kamong tanang katawhan sa yuta, nag-ingon ang Ginoo. Pagbuhat kay ako nag-uban kaninyo, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon,
sumala sa saad nga akong gihimo kaninyo sa diha nga migula kamo gikan sa Ehipto. Ang akong Espiritu magpabilin diha sa taliwala ninyo; ayaw kamo kahadlok.
Tan-awa, ang Ginoo nga inyong Dios naggahin sa yuta sa atubangan ninyo. Panungas kamo ug panag-iyaha ninyo sumala sa gisulti kaninyo sa Ginoo, ang Dios sa inyong katigulangan. Ayaw kamo kahadlok o kaluya.’
“Sa diha nga moadto kamo aron sa pagpakiggubat batok sa inyong mga kaaway ug makakita ug mga kabayo ug mga karwahi ug usa ka kasundalohan nga dako kay kaninyo, ayaw kamo kahadlok kanila kay ang Ginoo nga inyong Dios mag-uban kaninyo, siya nga nagkuha kaninyo gikan sa yuta sa Ehipto.
Ug ang Ginoo mihatag sa sugo kang Josue nga anak ni Nun ug miingon, “Pagmalig-on ug pagmadasigon, kay ikaw magdala sa mga anak ni Israel ngadto sa yuta nga gipanumpa nako nga ihatag kanila ug ako mag-uban kanimo.”
Tigoma kanako ang tanan nga mga kadagkoan sa inyong mga banay ug ang inyong mga pangulo aron akong ikasulti kining mga pulonga ug sangpiton ang langit ug yuta aron sa pagsaksi batok kanila.
Ingon nga kami mituman kang Moises sa tanang butang, motuman usab kami kanimo. Mag-uban lamang unta kanimo ang Ginoo nga imong Dios ingon nga siya nag-uban kang Moises.
Si bisan kinsa nga mosupak sa imong sugo ug dili motuman sa imong mga pulong, bisan unsa nga imong isugo kaniya, patyon gayod. Pagmalig-on lamang ug pagmaisogon.”
Ug si Josue miingon kanila, “Ayaw kamo kahadlok, ayaw kaluya. Pagmalig-on ug pagmaisogon kamo kay ingon niana ang buhaton sa Ginoo ngadto sa tanan ninyong mga kaaway nga inyong ikaaway.”
Ang Ginoo miingon kang Josue, “Niining adlawa sugdan nako ang pagpasidungog kanimo diha sa panan-aw sa tibuok Israel aron sila mahibalo nga ingon nga ako nag-uban kang Moises, mag-uban usab ako kanimo.
Unya ang Ginoo miingon kang Josue, “Ayaw kahadlok o kaluya. Dad-a ang tanang mga lalaki nga manggugubat uban kanimo ug pangandam, unya lakaw ngadto sa Ai. Tan-awa, gihatag nako sa imong kamot ang hari sa Ai ug ang iyang katawhan, ang iyang siyudad ug ang iyang yuta.
Unya ang Ginoo milingi kaniya ug miingon, “Lakaw pinaagi niining imong kusog ug luwasa ang Israel gikan sa kamot sa Midian, wala ba ako magsugo kanimo?”