Gamita ninyo ang galab, kay ang anihonon hinog na. Panulod kamo, paggiok kamo kay puno na ang pug-anan. Nag-awas ang mga kawa kay hilabihan ang ilang pagkadaotan.
Ug mahisama kini sa diha nga ang tig-ani mag-ani sa nagtindog nga uhay, ug ang iyang mga bukton mag-ani sa mga lugas, ug mahisama sa diha nga ang usa ka tawo manghagdaw sa mga lugas diha sa walog sa Refaim.
“Gitumban nako nga nag-inusara ang pigsanan sa bino, ug gikan sa mga katawhan walay usa nga uban kanako; gitumban nako sila diha sa akong kapungot, ug giyatakan nako sila diha sa akong kaligutgot, ang ilang dugo mipisik diha sa akong mga bisti, ug namansahan nako ang tibuok nakong bisti.
Kay mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ang Dios sa Israel: Ang anak nga babaye sa Babilonia sama sa usa ka giokanan sa panahon nga kini giokan; apan sa dili madugay ang panahon sa ting-ani moabot.
“Gitamakan sa Ginoo ang tanan nakong kusgan nga mga tawo diha sa akong atubangan; siya nagpatawag ug tigom batok kanako aron sa pagdugmok sa akong mga batan-ong lalaki; ang Ginoo nagtamak sa anak nga ulay sa Juda sama sa pagtamak diha sa pug-anan.
Unya nakita nako nga dihay usa ka puti nga panganod, ug sa ibabaw sa panganod dihay naglingkod nga daw anak sa tawo, nga may korona nga bulawan sa iyang ulo, ug usa ka hait nga galab diha sa iyang kamot.
Gikan sa iyang baba migula ang usa ka hait nga espada nga maoy iyang itigbas sa kanasoran, ug siya magmando kanila pinaagi sa bunal nga puthaw, magpigis siya sa pigsanan sa bangis nga kapungot sa Dios nga Makagagahom sa Tanan.