Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Joel 2:13

Ang Biblia 2011

gisia ang inyong mga kasingkasing ug dili ang inyong mga bisti.” Balik kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay siya puno sa grasya ug maluluy-on, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad, ug nagbasol sa daotan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

41 Cross References  

Sa pagbalik ni Ruben ngadto sa gahong, nakita niya nga si Jose wala na didto ug gigisi niya ang iyang mga bisti.

Ug gigisi ni Jacob ang iyang mga bisti ug nagsul-ob ug bisting sako diha sa iyang hawak ug nagbangutan tungod sa iyang anak sulod sa daghang mga adlaw.

Unya gikuptan ni David ang iyang mga bisti ug gipanggisi kini, ug mao usab ang gibuhat sa tanang mga tawo nga diha uban kaniya.

Ug sa pagkadungog ni Ahab niadtong mga pulonga, iyang gigisi ang iyang mga bisti, ug nagsul-ob ug sako sa iyang lawas ug nagpuasa ug mihigda nga nagsul-ob sa sako ug milakaw nga masulub-on.

Sa pagkadungog sa hari sa mga pulong sa basahon sa Balaod, iyang gigisi ang iyang mga bisti.

tungod kay ang imong kasingkasing mahinulsolon ug ikaw nagmapaubsanon sa atubangan sa Ginoo, sa pagkadungog nimo sa akong gisulti batok niining dapita ug batok sa mga nagpuyo niini, nga sila unta mahimong biniyaan ug usa ka tinunglo, ug gigisi nimo ang imong mga bisti, ug naghilak ikaw sa akong atubangan, ako usab namati kanimo, nag-ingon Ginoo.

Ug sa pagkabasa sa hari sa Israel sa sulat, iyang gigisi ang iyang mga bisti, ug miingon, “Dios ba ako nga magpatay o magbanhaw, nga kining tawhana nagpadala man kanako ug pulong aron sa pag-ayo sa usa ka tawo gikan sa iyang sanla? Palandonga lamang ug tan-awa kon giunsa niya pagpangita ug bikil batok kanako.”

Ug sa pagkadungog sa hari sa mga pulong sa babaye, iyang gigisi ang iyang ang mga bisti—siya miagi sa ibabaw sa kuta—ug ang katawhan mitan-aw ug tan-awa, siya may bisti nga sako nga gisapaw diha sa iyang lawas.

pamati diha sa langit ug pasayloa ang sala sa imong mga alagad, ang imong katawhan nga Israel, sa diha nga ikaw magtudlo kanila sa maayong dalan nga angay nilang laktan ug paulani ang imong yuta nga imong gihatag sa imong katawhan ingon nga usa ka panulundon.

Nagdumili sila sa pagsugot, ug wala maghunahuna sa mga katingalahan nga imong gihimo taliwala kanila, apan gipatikig nila ang ilang liog ug nagtudlo ug usa ka pangulo aron sa pagbalik ngadto sa ilang pagkaulipon sa Ehipto. Apan ikaw usa ka Dios nga andam sa pagpasaylo, mapuangoron ug maluluy-on, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad ug wala mobiya kanila.

Unya si Job mitindog, ug migisi sa iyang bisti, ug mikiskis sa iyang ulo ug mihapa sa yuta ug misimba.

Ang Ginoo maluluy-on ug puno sa grasya, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad.

Nahinumdom siya sa iyang kasabotan tungod ug alang kanila, ug siya nagmaluluy-on sumala sa kadagaya sa iyang gugmang walay paglubad.

Ang Ginoo duol niadtong mga magul-anon ug kasingkasing, ug nagluwas niadtong naluya ang espiritu.

Ang halad nga dawaton sa Dios mao ang espiritu nga mapaubsanon; ang usa ka mapaubsanon ug mahinulsolon nga kasingkasing, O Dios, dili nimo isalikway.

Apan ikaw, O Ginoo, Dios nga maluluy-on ug puno sa grasya, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad ug sa pagkamatinumanon.

Kay ikaw, O Ginoo, maayo, ug mapasayloon, ug madagayaon sa gugmang walay paglubad alang sa tanan nga nagsangpit kanimo.

Kay kini mao ang giingon sa taas ug sa Usa nga halangdon nga nagpuyo sa walay kataposan, nga ang ngalan Balaan: “Ako nagpuyo sa habog ug balaan nga dapit, ug uban usab kaniya nga may mahinulsolon ug mapaubsanon nga espiritu, aron sa pagpabuhi sa espiritu sa mapaubsanon, ug aron sa pagpabuhi sa kasingkasing sa mahinulsolon.

Mao ba kini ang pagpuasa nga akong gipili: usa ka adlaw alang sa tawo aron magpaubos sa iyang kaugalingon? Kini aron ba nga iduko niya ang iyang ulo sama sa bugang, ug magbukhad sa bisti nga sako ug abo sa ilalom niya? Tawgon ba nimo kini nga pagpuasa, ug usa ka adlaw nga kahimut-an sa Ginoo?

Kining tanang mga butanga gibuhat sa akong kamot, busa kining tanang mga butanga akoa, nag-ingon ang Ginoo. Apan kini mao ang tawo nga akong tan-awon, siya nga mapaubsanon ug mahinulsolon sa espiritu, ug nagkurog tungod sa akong pulong.

Basin pa ug ang ilang pangamuyo moabot sa atubangan sa Ginoo, ug nga ang matag usa mobiya gikan sa iyang daotan nga pamaagi, kay dako ang kasuko ug kapungot nga gipamulong sa Ginoo batok niini nga katawhan.”

dihay 80 ka tawo nga gikan sa Sekem, gikan sa Silo ug gikan sa Samaria nga ang ilang mga bungot gibarbas ug ang ilang mga bisti gigisi ug nga gisamaran ang ilang kaugalingon, uban ang mga halad nga pagkaon ug ang insenso diha sa ilang kamot, aron kini dad-on nila ngadto sa balay sa Ginoo.

Kon magpabilin kamo niining yutaa, lig-onon ko kamo ug dili tumpagon ug itanom ko kamo ug dili ibton, kay nasubo ako sa kadaot nga gibuhat nako kaninyo.

Ug ang Ginoo miingon kaniya, “Lakaw, latas sa siyudad, latas sa Jerusalem, ug ibutang ang usa ka timaan diha sa mga agtang sa mga tawo nga nagpanghupaw ug nag-agulo tungod sa tanang mga dulumtanan nga gibuhat diha niini.”

O Israel, balik ngadto sa Ginoo nga imong Dios, kay ikaw nahisukamod tungod sa imong kasal-anan.

Kinsa ang nasayod kon ang Dios dili ba motalikod ug masubo ug mobiya sa iyang bangis nga kasuko aron dili kita mangamatay?”

Ug siya nag-ampo sa Ginoo ug miingon, “O Ginoo, dili ba kini mao ang akong giingon sa didto pa ako sa akong yuta? Mao gani nga nagdali ako sa pag-ikyas ngadto sa Tarsis kay ako nasayod nga ikaw Dios nga puno sa grasya ug maluluy-on, hinay nga masuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad ug masubo mahitungod sa daotan.

Kinsa ba ang Dios nga sama kanimo, nga nagpasaylo sa kasal-anan ug mopalabay lamang sa mga kalapasan sa salin sa iyang panulundon? Siya wala maghupot sa iyang kasuko hangtod sa kahangtoran, kay siya malipay diha sa gugmang walay paglubad.

Ang Ginoo hinay nga masuko ug dako ug gahom, ug ang Ginoo dili gayod mag-isip nga walay sala niadtong mga sad-an. Ang iyang pamaagi anaa sa alimpulos ug sa bagyo, ug ang mga dag-om mao ang abog sa iyang mga tiil.

‘Ang Ginoo hinay sa kasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad, nagpasaylo sa kasal-anan ug sa kalapasan ug nga dili gayod magpakamatarong sa tawong sad-an, naghinumdom siya sa sala sa mga amahan diha sa mga anak, diha sa ikatulo ug diha sa ikaupat nga kaliwatan.’

O nagsalig ba ikaw sa kadagaya sa iyang kaayo ug pagkamainantoson ug pagkamapailobon? Wala ba ikaw masayod nga ang kaayo sa Dios alang man sa pagdala kanimo ngadto sa paghinulsol?

Apan ang Dios nga dato sa kaluoy, tungod sa iyang dakong gugma alang kanato,

kay ang lawasnon nga pagbansay may kapuslanan usab, apan ang pagkadiosnon mapuslanon gayod sa tanang paagi, ingon nga kini adunay saad sa kinabuhi karon ug sa umaabot.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo