Pabantaya ang matag usa sa iyang silingan ug ayaw kamo pagsalig ni bisan kinsang igsoon; kay ang matag igsoon limbongan, ug ang matag silingan molibot ingon nga usa ka tigpanaot.
Ang magbutangbutang sa iyang silingan diha sa tago laglagon nako. Ang mapahitas-on nga tinan-awan ug ang mapalabilabihon nga kasingkasing dili nako maantos.
siya nga wala magbutangbutang pinaagi sa iyang dila, ug wala magbuhat ug daotan ngadto sa iyang higala, wala usab magpasipala batok sa iyang isigkatawo;
naglapas ug naglimod sa Ginoo, ug mibiya gikan sa pagsunod sa among Dios, nagsulti ug pagpanglupig ug pagsupil, naghunahuna ug nagsulti ug mga pulong nga bakak gikan sa kasingkasing.
Kay bisan ang imong mga igsoon, ug ang balay sa imong amahan nagmabudhion kanimo; sila nagsinggit ug kusog batok kanimo; ayaw pagtuo kanila, bisan kon sila mosulti kanimo ug mga maayong pulong.”
Ang ilang dila usa ka udyong nga makamatay; kini nagsulti nga malimbongon; pinaagi sa iyang baba ang matag usa nagsulti nga makigdaiton sa iyang isigkatawo, apan diha sa iyang kasingkasing siya naglaraw ug pagpangatang kaniya.
Adunay mga tawo diha kanimo nga nagbutangbutang aron sa pagpaagas ug dugo, ug may mga tawo diha kanimo nga nagkaon ibabaw sa kabukiran. Ang mga tawo nagbuhat ug law-ay diha sa imong taliwala.
Dili ba usa lamang ang atong amahan? Dili ba usa lamang ka Dios ang nagbuhat kanato? Nganong dili man kita matinud-anon sa usa ug usa, hinuon nagpasipala sa kasabotan sa atong katigulagan?
nga walay bisan kinsa nga maglapas ug mamintaha sa iyang igsoon sa bisan unsang butang. Kay ang Ginoo mao ang tigpanimalos mahitungod niining tanan sumala sa among hugot nga gipasidaan ug gipamatud-an kaninyo.