Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Jeremias 7:20

Ang Biblia 2011

Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Ania karon, ang akong kasuko ug ang akong kapungot ibubo niining dapita, ngadto sa tawo ug sa mananap, ngadto sa kakahoyan sa kapatagan, ug sa bunga sa yuta. Mangasunog kini ug dili mapalong.”

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

35 Cross References  

Tungod kay ila akong gisalikway ug nagsunog ug insenso alang sa laing mga dios, nga nakapahagit kanako sa pagkasuko uban sa tanang buhat sa ilang mga kamot, busa ang akong kaligutgot pasilaobon batok niining dapita ug dili gayod kini mapalong.

Ang suga sa Israel mahimong kalayo, ug ang iyang Balaan mahimong usa ka siga, ug kini mosunog ug molamoy sa iyang katunokan ug kasampinitan sulod sa usa ka adlaw.

Tungod niini iyang gibubo ibabaw kaniya ang kabangis sa iyang kasuko, ug ang kabangis sa gubat; kini nakapasilaob kaniya sa iyang palibot, apan siya wala masayod niini; kini nakasunog kaniya, apan kini wala niya ibutang sa iyang kasingkasing.

“Ug sila manggula, ug manan-aw sa mga patayng lawas sa mga tawo nga misupil kanako; kay ang ilang ulod dili mamatay, ang ilang kalayo dili mapalong, ug sila mahimong dulumtanan sa tanang tawo.”

Ang Ginoo usa niana ka higayon nagtawag kanimo, ‘Usa ka lunhawng kahoy nga olibo, maanindot nga may maayong bunga’; apan pinaagi sa dahunog sa dakong unos, iya kining sunogon sa kalayo ug ang mga sanga niini mangaut-ot.

Hangtod kanus-a ba ang yuta magsubo, ug mangalaya ang mga sagbot sa tanang yuta? Kay tungod sa pagkadaotan sa mga nagpuyo didto, ang mga mananap ug ang mga langgam nangahanaw tungod kay ang mga tawo miingon, “Siya dili makakita sa atong binuhatan.”

Ug ang katawhan nga ilang gipropesiyahan ipanglabay sa kadalanan sa Jerusalem, mga biktima sa gutom ug sa espada ug walay molubong kanila—kanila, sa ilang mga asawa, sa ilang mga anak nga lalaki ug sa ilang mga anak nga babaye. Kay akong ibubo kanila ang ilang pagkadaotan.

Apan kon kamo dili mamati kanako sa pagbalaan sa adlaw nga igpapahulay, ug magdala sa bisan unsang palas-anon ug mosulod sa mga ganghaan sa Jerusalem panahon sa adlaw nga igpapahulay, magpadilaab ako ug kalayo sa mga ganghaan niini ug kini maglamoy sa mga palasyo sa Jerusalem ug dili kini mapalong.’ ”

Mabuhian nimo ang panulundon nga akong gihatag kanimo ug paalagaron ko ikaw sa imong mga kaaway didto sa yuta nga wala nimo mahibaloi, kay sa akong kasuko nahaling ang kalayo nga magdilaab hangtod sa kahangtoran.”

Apan ikaw, O Ginoo, nasayod sa tanan nilang mga paglaraw aron sa pagpatay kanako. Ayaw sila pasayloa sa ilang kasal-anan, o papason ang ilang mga sala gikan sa imong panan-aw. Pukana hinuon sila sa imong atubangan, himoa kana kanila sa panahon sa imong kasuko.

O balay ni David! Mao kini ang giingon sa Ginoo: “ ‘Buhata ninyo ang hustisya sa kabuntagon, ug luwasa siya nga gitulis gikan sa kamot sa nagdaogdaog, tingali unya ug ang akong kasuko mogula nga sama sa kalayo ug mosilaob nga walay makapalong niini, tungod sa daotan ninyong mga buhat.’ ”

“Kay mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ang Dios sa Israel: Ingon nga ang akong kasuko ug ang akong kapungot gibubo ngadto sa mga nagpuyo sa Jerusalem, ang akong kapungot ibubo usab nako nganha kaninyo sa dihang moadto kamo sa Ehipto. Mahimo kamong dulumtanan, kalisangan, tunglo ug usa ka talamayon. Dili na kamo makakita pa niining yutaa.

Busa ang akong kapungot ug ang akong kasuko gibubo niini ug misilaob diha sa mga siyudad sa Juda ug sa kadalanan sa Jerusalem. Ug sila nangagun-ob ug nangahimong biniyaan ingon niining adlawa.

Busa ako napuno sa kaligutgot sa Ginoo; gikapoyan na ako sa pagpugong niini. “Ibubo kini nganha sa mga kabataan diha sa kadalanan, ug nganha sa mga batan-ong lalaki usab; ang bana ug ang asawa kuhaon, ang tigulang ug ang mga tigulang na kaayo.

Ang ilang kabalayan itugyan ngadto sa lain, lakip ang ilang mga kaumahan ug mga asawa; kay akong tuy-oron ang akong kamot batok sa mga nagpuyo sa yuta,” nag-ingon ang Ginoo.

Sa diha nga tigumon nako sila, nag-ingon ang Ginoo, wala nay mga bunga ang paras, o igos diha sa igera; bisan ang dahon malawos ug ang akong gihatag kanila mangahanaw gikan kanila.”

Ang Ginoo hingpit nga mipahungaw sa iyang kaligutgot; iyang gibubo ang iyang bangis nga kasuko; ug siya naghaling ug kalayo didto sa Zion, nga naglamoy sa mga patukoranan niini.

Ingon nga ang plata tunawon diha sa hudno, kamo usab tunawon diha niini ug kamo makaila nga ako, ang Ginoo, nagbubo sa akong kaligutgot nganha kaninyo.”

Ang panahon miabot na, ang adlaw nagkaduol na; ayaw itugot nga malipay ang pumapalit o pasub-on ang tigbaligya, tungod kay ang kasuko anaa sa tibuok panon sa katawhan.

“Gipatingog na nila ang trumpeta ug gipaandam na ang tanan, apan walay usa nga miadto sa gubat tungod kay ang akong kasuko anaa sa tibuok katawhan.

Ang tibuok Israel nakalapas sa imong balaod ug mitipas, nagdumili sa pagtuman sa imong tingog. Ug ang tunglo ug panumpa nga gisulat diha sa Balaod ni Moises nga alagad sa Dios gibubo nganhi kanamo tungod kay nakasala man kami batok kaniya.

ako maglakaw batok kaninyo nga adunay kaligutgot ug kastigohon ko kamo pag-usab sa pito ka pilo tungod sa inyong mga sala.

Kinsa ang makasugakod sa atubangan sa iyang kapungot? Kinsa ang makaantos sa kainit sa iyang kasuko? Ang iyang kapungot gibubo sama sa kalayo, ug ang mga bato iyang gipulpog.

Akong puohon sa hingpit ang tanang mga butang gikan sa nawong sa yuta, nag-ingon ang Ginoo.

“Akong puohon ang tawo ug ang mananap, akong puohon ang mga langgam sa kalangitan, ug ang mga isda sa dagat. Akong pukanon ang mga daotan, akong puohon ang katawhan gikan sa nawong sa yuta, nag-ingon ang Ginoo.

Ang ilang mga kasingkasing ilang gipagahi sama sa bato, kay tingali unya ug makadungog sila sa balaod ug sa mga pulong nga gipadala sa Ginoo sa mga panon pinaagi sa iyang Espiritu pinaagi sa unang mga propeta. Busa ang dakong kaligutgot miabot gikan sa Ginoo sa mga panon.

“Tan-awa, ang adlaw nagsingabot, nagdilaab sama sa hudno, nga ang tanang mga mapahitas-on ug ang tanang tigbuhat ug daotan mangahimong tuod. Ang adlaw nga moabot magsunog kanila, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, aron kini dili magbilin kanila bisan gamot o sanga.

Ang iyang igpapalid anaa na sa iyang kamot, limpyohan niya ang iyang giokanan ug hiposon niya ang iyang trigo ngadto sa kamalig, apan ang mga uhot iyang sunogon sa kalayo nga walay pagkapalong.”

siya usab makainom sa bino sa kapungot sa Dios nga tagayon nga walay sagol diha sa kupa sa iyang kasuko, ug siya sakiton pinaagi sa kalayo ug asupri diha sa atubangan sa mga balaang anghel ug sa atubangan sa Nating Karnero.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo