“Busa ikaw, ayaw pag-ampo alang niini nga katawhan o magpatugbaw ug pagtuaw o mag-ampo alang kanila, ug ayaw pagpakiluoy kanako alang kanila kay ako dili mamati kanimo.
Sa diha nga bayawon ninyo ang inyong mga kamot, tagoon nako ang akong mga mata gikan kaninyo; bisan ug maghimo pa kamo ug daghang mga pag-ampo, dili ako mamati; ang inyong mga kamot puno sa dugo.
“Busa ayaw pag-ampo alang niini nga katawhan, o magpatugbaw ug pagpakitabang o pag-ampo alang kanila kay dili ako mamati sa diha nga sila magsangpit kanako panahon sa ilang kalisdanan.
Unya miingon ang Ginoo kanako, “Bisan pa ug si Moises ug si Samuel mitindog sa akong atubangan, ang akong kasingkasing dili gayod molingi niini nga katawhan. Papahawaa sila gikan sa akong panan-aw ug palakta sila!
Gisalikway nimo ako, nag-ingon ang Ginoo, nagpadayon ikaw sa pagsibog; busa gituy-od nako ang akong kamot batok kanimo ug gilaglag ko ikaw; gikapoyan na ako sa pagpakita ug kaluoy.
Ang daotan balos ba sa maayo? Apan sila nagkalot ug gahong alang sa akong kalag. Hinumdomi nga ako mitindog sa imong atubangan aron sa pagsulti ug maayo alang kanila, aron ipalikay ang imong kaligutgot gikan kanila.
Tungod niini ang yuta magsubo, ug ang kalangitan sa ibabaw mahimong itom; kay ako misulti niini, ako nagtinguha niini; wala ako magbasol, o motalikod gikan niini.”
Unya sila magtuaw sa Ginoo, apan siya dili motubag kanila; magtago siya sa iyang nawong gikan kanila nianang panahona, tungod kay gihimo nila nga daotan ang ilang mga buhat.
Pasagdi ako aron laglagon nako sila ug papason nako ang ilang ngalan gikan sa ubos sa langit ug buhaton ko ikaw nga usa ka nasod nga gamhanan ug dako pa kay kanila.’
Kon may makakita nga ang iyang igsoon nakahimo ug sala nga dili makamatay, kinahanglan nga maghangyo siya ug ang Dios maghatag kaniya ug kinabuhi ngadto kanila nga nakahimo ug sala nga dili makamatay. Adunay sala nga makamatay; wala ako mag-ingon nga mag-ampo siya alang niini.