hangtod nga gikuha sa Ginoo ang Israel gikan sa iyang panan-aw sumala sa iyang gipamulong pinaagi sa tanan niyang mga sulugoon nga mga propeta. Busa ang Israel nabihag gikan sa iyang kaugalingong yuta ngadto sa Asiria hangtod niining adlawa.
Tungod sa kasuko sa Ginoo iyang gipapahawa ang katawhan sa Jerusalem ug sa Juda gikan sa iyang atubangan. Ug si Zedekias mialsa batok sa hari sa Babilonia.
Ug iyang gitigom ang tibuok Juda ug Benjamin ug kadtong gikan sa Efraim, sa Manases ug sa Simeon nga mipanaw uban kanila, kay daghan kaayo ang miadto kaniya gikan sa Israel, sa pagkakita nila nga ang Ginoo nga iyang Dios nag-uban kaniya.
Unya miingon ang Ginoo kanako, “Bisan pa ug si Moises ug si Samuel mitindog sa akong atubangan, ang akong kasingkasing dili gayod molingi niini nga katawhan. Papahawaa sila gikan sa akong panan-aw ug palakta sila!
“Sa diha nga usa niining katawhan o usa ka propeta o usa ka pari mangutana kanimo, ‘Unsa ang palas-anon sa Ginoo?’ Ingna sila, ‘Kamo mao ang palas-anon, ug isalibay ko kamo, nag-ingon ang Ginoo.’
Nakita niya nga alang sa tanang pagpanapaw niadtong maluibon nga Israel, gipalakaw ko siya uban sa sulat sa pakigbulag. Apan ang iyang malinglahong igsoon nga Juda wala mahadlok, hinuon siya usab miadto ug nagkighilawas.
Tungod sa kasuko sa Ginoo nahitabo gayod ang mga butang didto sa Jerusalem ug sa Juda, nga tungod niana gihinginlan niya sila gikan sa iyang atubangan. Ug si Zedekias misukol batok sa hari sa Babilonia.
Kay ang usa ka tingog sa pagminatay nadungog gikan sa Zion: ‘Nagun-ob gayod kita! Naulawan gayod kita pag-ayo, tungod kay gibiyaan nato ang yuta, tungod kay gipukan nila ang atong mga pinuy-anan.’ ”
Busa sultihi sila, Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Kamo nangaon ug unod uban sa dugo ug miyahat sa inyong mga mata ngadto sa inyong mga diosdios ug nagpaagas ug dugo; manag-iya ba diay kamo sa yuta?
Ug ang Ginoo miingon kaniya, “Tawga ang iyang ngalan ug Jesreel, kay sa mubong panahon akong silotan ang balay ni Jehu tungod sa dugo ni Jesreel ug akong taposon ang gingharian sa balay sa Israel.
Ang Efraim nagdakop sa hangin ug naggukod sa hangin sa silangan sa tibuok adlaw; sila nagpadaghan sa kabakakan ug sa kabangis; sila nakigsabot sa Asiria, ug ang lana gidala ngadto sa Ehipto.
Ang Samaria magpas-an sa iyang sala kay siya misukol sa iyang Dios; sila mangapukan pinaagi sa espada, ang ilang mga bata dugmokon, ug ang ilang mga babaye nga mabdos yasyasan.
Alaot sila, kay sila nahisalaag gikan kanako! Ang kalaglagan alang kanila kay sila misupil batok kanako! Lukaton unta nako sila, apan sila nagsulti ug bakak batok kanako.
Sa hilabihan gayod gihugawan nila ang ilang kaugalingon, sama sa mga adlaw sa Gibea; hinumdoman niya ang ilang pagkadaotan, silotan niya ang ilang kasal-anan.
Sa mga kaliwat ni Jose, sa mga kaliwat ni Efraim, sa ilang mga kaliwatan, sumala sa ilang mga panimalay, sumala sa mga banay sa ilang katigulangan, sumala sa gidaghanon sa mga ngalan, gikan sa nagpanuigon ug 20 ug pataas, ang tanan nga makahimo sa pag-adto sa panggubatan: