Ug gikuha ni Tera si Abram nga iyang anak ug si Lot nga anak ni Haran, iyang apo, ug si Sarai nga iyang umagad, asawa ni Abram nga iyang anak. Ug nanglakaw sila gikan sa yuta sa Ur sa mga Caldeanhon, aron moadto sa yuta sa Canaan. Apan sa pag-abot nila sa Haran, mipuyo sila didto.
Tungod niini ang ngalan niadtong dapita gitawag ug Babel kay didto gilibog sa Ginoo ang pinulongan sa tibuok nga yuta. Ug gikan didto gipatibulaag sila sa Ginoo ngadto sa tibuok nga yuta.
Ug ang hari sa Asiria nagdala ug mga tawo gikan sa Babilonia, sa Cuta, ug gikan sa Ava, sa Hamat, ug sa Sefarbaim, ug gibutang sila sa mga siyudad sa Samaria puli sa katawhan sa Israel, ug ilang gipanag-iya ang Samaria ug mipuyo sa mga siyudad niini.
Samtang nagsulti pa siya, may lain na usab nga miabot ug miingon, “Ang mga Caldeanhon naghimo ug tulo ka pundok, ug misulong sa mga kamilyo ug gidala kini, ug ilang gipamatay ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa espada ug ako na lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
Tan-awa ang yuta sa mga Caldeanhon! Kini mao ang katawhan, dili ang Asiria. Ilang gitagana ang Tiro alang sa mga ihalas nga mga mananap. Sila nagpatindog sa ilang mga tore ug naggun-ob sa mga palasyo niini, sila naghimo niini nga guba.
Unya human sa 70 ka tuig, akong silotan ang hari sa Babilonia ug kanang nasora, ang yuta sa mga Caldeanhon, tungod sa ilang kalapasan, nag-ingon ang Ginoo, ug himoon ang yuta nga biniyaan sa dayon.
Ang tanang mga nasod mag-alagad kaniya ug sa iyang anak, ug sa anak sa iyang anak, hangtod nga moabot ang panahon sa iyang kaugalingong yuta; unya daghang mga nasod ug gamhanang mga hari ang mag-ulipon kaniya.
Unya siya mibiya sa yuta sa mga Caldeanhon ug mipuyo sa Haran. Ug human mamatay ang iyang amahan, ang Dios midala kaniya gikan didto paingon niining yutaa nga inyo karong gipuy-an.
Ug misunod ang laing anghel, ang ikaduha, nga nag-ingon, “Nagun-ob, nagun-ob na ang bantogang Babilonia, ang babaye nga mao ang nagpainom sa tanang kanasoran sa bino sa kaulag sa iyang pagkamakihilawason.”