Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Jeremias 5:24

Ang Biblia 2011

Wala sila moingon sa ilang mga kasingkasing, ‘Kahadlokan nato ang Ginoo nga atong Dios, nga naghatag ug ulan sa iyang panahon, ang ulan sa tingpugas ug ang ulan sa ting-ani, ug nagtagana alang kanato sa mga semana nga gitakda alang sa ting-ani.’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

27 Cross References  

Samtang magpabilin pa ang yuta, ang pagtanom ug ang pag-ani, ang kabugnaw ug ang kainit, ang ting-init ug ang tingtugnaw, ang kabuntagon ug ang kagabhion dili moundang.”

Unya si Elias, ang Tisbihanon, sa Tisbe sa Gilead miingon kang Ahab, “Ingon nga buhi ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nga sa atubangan ako nagtindog, walay yamog o ulan niining mga tuiga, gawas kon akong ipamulong.”

Sila naghulat kanako sama sa ulan, ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa naghulat sa ulan panahon sa tingpamulak.

Kinsa ba ang makaihap sa mga panganod pinaagi sa kaalam? O kinsa ba ang makakiling sa mga sudlanan ug tubig sa langit,

Naghatag siya ug ulan sa kalibotan ug nagpadala ug tubig sa kaumahan;

Iyang gitabonan ang kalangitan pinaagi sa mga panganod, nag-andam siya ug ulan alang sa yuta, nagpaturok siya ug sagbot diha sa kabungtoran.

Giduaw nimo ang yuta ug gibisbisan kini; gipatambok nimo kini pag-ayo; ang suba sa Dios napuno sa tubig; nagtagana ikaw ug trigo kanila, kay sa ingon giandam nimo kini.

Walay usa nga nagtawag sa imong ngalan, nga nagpadasig sa iyang kaugalingon aron sa pagkupot kanimo; kay gitagoan man nimo ang imong nawong gikan kanamo, ug gitugyan kami ngadto sa among kasal-anan.

Sa dihang magpagula siya sa iyang tingog, adunay kasamok sa tubig diha sa kalangitan, ug iyang pasakaon ang mga alisngaw gikan sa mga kinatumyan sa yuta. Siya nagbuhat ug mga kilat alang sa ulan, ug nagpagula sa hangin gikan sa iyang mga tipiganan.

Aduna ba diha sa mga diosdios sa mga nasod nga makapadala ug ulan? O makahatag ba ang langit ug ulan? Dili ba ikaw man, O Ginoo nga among Dios? Among gibutang ang among paglaom kanimo, kay ikaw man maoy nagbuhat niining tanang mga butang.

Ang imong pagkadaotan maoy magpanton kanimo, ug ang imong pagbalik sa pagpakasala magbadlong kanimo. Hibaloi ug tan-awa nga daotan ug pait kini alang kanimo ang pagbiya nimo sa Ginoo nga imong Dios; ang pagkahadlok kanako wala diha kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios sa mga panon.

Busa ang ulan gipugngan, ug ang ulan sa tingpamulak wala moabot; bisan pa niini ikaw adunay kilay sa babaye nga nagbaligya sa iyang dungog, ikaw nagdumili sa pagkaulaw.

Dili ba kamo mahadlok kanako? nag-ingon ang Ginoo; Dili ba kamo mokurog sa akong atubangan? Gibutang nako ang balas ingon nga utlanan alang sa dagat, usa ka babag nga dayon nga kini dili makalabang; bisan ang mga balod moisa, dili kini mopatigbabaw, bisan ug kini modahunog, dili kini makalabang niini.

Sila mangutana sa dalan ngadto sa Zion, ang ilang mga nawong nag-atubang niini ug mag-ingon, ‘Dali kamo ug maghiusa kita alang sa Ginoo diha sa usa ka kasabotan nga walay kataposan nga dili makalimtan.’

Human niana ang mga anak sa Israel mamalik, ug mangita sa Ginoo nga ilang Dios ug kang David nga ilang hari. Sila mangadto nga may kahadlok sa Ginoo ug sa iyang pagkamaayo sa ulahing mga adlaw.

Sila miingon, “Dali, mamalik kita ngadto sa Ginoo, kay gilaksi kita niya aron ayohon niya kita, gisamaran kita niya ug bugkosan niya kita.

“Paglipay, O mga anak sa Zion, ug pagmaya diha sa Ginoo nga inyong Dios; tungod kay siya naghatag kaninyo sa unang ulan alang sa paglaban kaninyo, siya nagbubo kaninyo ug daghang ulan, ang una ug ulahing ulan sama kaniadto.

“Ug gipugngan usab nako ang ulan gikan kaninyo, sa dihang aduna pay tulo ka bulan hangtod sa ting-ani; ako nagpadala ug ulan sa usa ka siyudad, ug wala magpadala ug ulan sa laing siyudad; ang usa ka uma gipaulanan, ug ang uma nga wala paulani nalaya;

Pangayo kamo sa Ginoo ug ulan panahon sa ulahing ulan, gikan sa Ginoo nga naghimo sa mga dag-om, nga naghatag sa madagayaong ulan ngadto sa mga tawo, ngadto sa matag usa sa mga tanom sa kapatagan.

aron mahimo kamong mga anak sa inyong Amahan nga anaa sa langit, kay siya nagpasubang sa iyang adlaw ngadto sa mga tawong daotan ug sa mga maayo ug nagpadala siya ug ulan ngadto sa mga matarong ug sa mga dili matarong.

Apan wala niya pasagdi nga dili kapamatud-an ang iyang kaugalingon kay gibuhat man niya ang maayo ug gihatagan niya kamo ug ulan gikan sa langit ug mga panahon nga mabungahon, nagbusog sa inyong mga kasingkasing sa pagkaon ug kalipay.”

Buksan sa Ginoo alang kaninyo ang iyang maayong tipiganan, ang kalangitan, aron sa paghatag ug ulan alang sa inyong yuta sa panahon niini ug aron sa pagpanalangin sa tanang buhat sa inyong mga kamot, ug magpahulam kamo ngadto sa daghang mga nasod apan dili kamo manghulam.

Busa mga igsoon, pagpailob kamo hangtod sa pag-anhi sa Ginoo. Tan-awa, ang mag-uuma nagpaabot sa bililhong abot sa yuta. Siya nagpailob niini hangtod kini makadawat sa sayo ug sa ulahing ulan.

Sila may kagahom sa pagtak-op sa langit aron walay ulan nga moabot sulod sa mga adlaw sa ilang pagpropesiya, ug sila may kagahom ibabaw sa katubigan aron sa paghimo niini nga dugo, ug sa paghampak sa yuta pinaagi sa tanang katalagman, bisan makapila sumala sa buot nila.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo