Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Jeremias 5:22

Ang Biblia 2011

Dili ba kamo mahadlok kanako? nag-ingon ang Ginoo; Dili ba kamo mokurog sa akong atubangan? Gibutang nako ang balas ingon nga utlanan alang sa dagat, usa ka babag nga dayon nga kini dili makalabang; bisan ang mga balod moisa, dili kini mopatigbabaw, bisan ug kini modahunog, dili kini makalabang niini.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

29 Cross References  

Unya ang Dios miingon, “Matingob ang katubigan nga anaa sa ubos sa kalangitan ngadto sa usa ka dapit ug motungha ang uga nga yuta.” Ug nahimo kini.

Ug miadto siya ug iyang nakita ang lawas nga nasalibay sa dalan ug ang asno ug ang liyon nga nagtindog tupad sa lawas. Ang liyon wala mokaon sa lawas o magwataswatas sa asno.

Ang katubigan iyang gilibotan ug usa ka utlanan, didto sa utlanan sa kahayag ug kangitngit.

Busa ang mga tawo nahadlok kaniya; siya dili magtagad niadtong may kaalam diha sa ilang kaugalingong pagkamapagarbohon.”

“O kinsa ba ang nagtak-op sa mga pultahan sa dagat, sa diha nga nabukas kini gikan sa tagoangkan;

Gibutangan nimo sila ug utlanan aron sila dili makalabang, aron dili sila mobalik pagtabon sa yuta.

Ang akong unod mikurog tungod sa kahadlok kanimo, ug ako nahadlok sa imong mga paghukom.

Gitigom niya ang mga tubig sa dagat sama nga diha sa usa ka tibod; gibutang niya ang mga kahiladman diha sa balay tigomanan.

bisan ang mga tubig niini magdahunog ug magbula; bisan ang mga bukid mangurog tungod sa kagahob niini. Selah

Ang Ginoo naghari; pakuroga ang mga katawhan! Siya naglingkod ibabaw sa mga kerubin; palinoga ang yuta!

sa diha nga gihatagan niya ang dagat sa utlanan niini, aron ang katubigan dili maglapas sa iyang sugo, sa diha nga iyang gitiman-an ang mga patukoranan sa kalibotan,

Ngano man nga sa akong pag-abot walay tawo? Sa akong pagtawag, walay usa nga mitubag? Gipamub-an ba ang akong kamot nga kini dili makalukat? O wala ba akoy gahom aron sa pagluwas? Tan-awa, tungod sa akong pagbadlong gipauga nako ang dagat, gihimo nako ang mga sapa nga usa ka kamingawan; ang ilang mga isda nangabaho, tungod kay wala nay tubig ug nangamatay tungod sa kauhaw.

sama nga ang kalayo magpadilaab sa kasagbotan, ug ang kalayo magpabukal sa tubig, aron sa pagpaila sa imong ngalan ngadto sa imong mga kabatok, aron ang mga nasod mangurog sa imong atubangan!

Pamatia ang pulong sa Ginoo, kamo nga nagkurog tungod sa iyang pulong: “Ang inyong kaigsoonan nga nagdumot kaninyo, ug nagsalikway kaninyo tungod sa akong ngalan nag-ingon, ‘Ipahimaya ang Ginoo, aron makita namo ang inyong kalipay’; apan sila mao ang pakaulawan.

Kinsay dili mahadlok kanimo, O Hari sa mga nasod? Kay mao kini ang angay kanimo; kay sa taliwala sa mga maalamon sa kanasoran, ug sa tanan nilang mga gingharian, walay bisan usa nga sama kanimo.

Ang imong pagkadaotan maoy magpanton kanimo, ug ang imong pagbalik sa pagpakasala magbadlong kanimo. Hibaloi ug tan-awa nga daotan ug pait kini alang kanimo ang pagbiya nimo sa Ginoo nga imong Dios; ang pagkahadlok kanako wala diha kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios sa mga panon.

Mao kini ang giingon sa Ginoo, nga naghatag sa adlaw alang sa kahayag sa adlawan, ug sa natakda nga han-ay sa bulan ug sa mga bituon alang sa kahayag sa kagabhion, nga nagkutaw sa dagat aron modahunog ang mga balod niini— si Yahweh sa mga panon mao ang iyang ngalan,

Ako nagbuhat ug kamandoan aron nga sa tanang ginsakpan sa akong gingharian, ang mga tawo magkurog ug mangahadlok sa atubangan sa Dios ni Daniel, Kay siya mao ang Dios nga buhi nga naglungtad hangtod sa kahangtoran; ang iyang gingharian dili mabungkag ug ang iyang paghari mohangtod sa kahangtoran.

“Busa mao kini ang buhaton nako kaninyo, O Israel; tungod kay buhaton man nako kini kaninyo, pangandam sa pag-atubang sa inyong Dios, O Israel!”

siya nga nagtukod sa iyang mga lawak sa itaas sa kalangitan, ug nagbutang sa iyang patukoranan diha sa yuta; siya nga nagtawag sa tubig sa dagat ug nagbubo kanila ibabaw sa yuta— Yahweh ang iyang ngalan.

Unya ang mga tawo nangahadlok sa Ginoo sa hilabihan gayod ug sila naghalad ug inihaw ngadto sa Ginoo, ug naghimo ug mga panaad.

Siya magbadlong sa dagat ug magpahubas niini, siya magpahubas sa tanang mga suba; ang Basan ug ang Carmel nalaya, ang bulak sa Lebanon nagkalawos.

Ayaw ninyo kahadloki kadtong mopatay sa lawas apan dili makahimo pagpatay sa kalag apan kahadloki hinuon ninyo ang makahimo paglaglag sa kalag ug lawas didto sa imperno.

Ug mibangon siya ug gibadlong ang hangin, ug miingon siya sa lanaw, “Kalinaw! Hunong!” Ug ang hangin milurang ug miabot ang dakong kalinaw.

Apan pasidan-an ko kamo kon kinsay angay ninyong kahadlokan: kahadloki siya nga, human mopatay, may gahom sa pagtambog ngadto sa imperno; oo, sultihan ko kamo, kahadloki siya!

“Kon ikaw dili magmatngon sa pagbuhat sa tanang pulong niini nga Balaod nga gisulat niini nga basahon, aron ikaw mahadlok niining mahimayaon ug makalilisang nga ngalan, si Yahweh nga inyong Dios,

Kinsa bay dili mahadlok ug dili maghimaya sa imong ngalan, O Ginoo? Kay ikaw lamang mao ang balaan. Ang tanang kanasoran manganha ug magsimba diha sa imong atubangan, kay ang imong mga hukom gikapadayag na man.”




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo