Kay mao kini ang giingon sa Ginoo: “Kon kadtong dili angay sa pag-inom sa kupa kinahanglang moinom niini, dili ba ikaw silotan? Dili ikaw makalingkawas sa silot, apan kinahanglan nga moinom ikaw.
Kay mao kini ang giingon kanako sa Ginoo, ang Dios sa Israel: “Kuhaa gikan sa akong kamot kining kupa sa bino sa kapungot, ug paimna ang tanang mga nasod nga paadtoan nako kanimo.
Kay ako mag-uban kanimo aron sa pagluwas kanimo, nag-ingon ang Ginoo; taposon nako ang tanang mga nasod diin didto kanila gipatibulaag ko ikaw, apan kanimo dili nako himoon ang pagtapos. Pantonon ko ikaw sumala sa kaangayan, ug dili ko gayod ikaw biyaan nga dili silotan.
“Apan ayaw kahadlok, O Jacob nga akong alagad, o malisang ikaw Oh Israel; kay tan-awa, ikaw akong luwason gikan sa layo, ug ang imong kaliwatan gikan sa yuta sa ilang pagkabinihag; Si Jacob mobalik ug makabaton ug kalinaw ug kasayon ug walay makapahadlok kaniya.
Kay ingon nga ikaw miinom ibabaw sa akong balaan nga bukid, ang tanang mga nasod nga naglibot manginom; sila manginom ug magsusapinday, ug mahimo nga daw wala sila mangatawo.
Apan mitubag si Jesus nga nag-ingon, “Wala kamo mahibalo sa inyong gipangayo. Makahimo ba kamo sa pag-inom sa kupa nga akong imnan?” Ug sila mitubag kaniya, “Makahimo kami.”