Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Jeremias 44:10

Ang Biblia 2011

Sila wala magpaubos sa ilang kaugalingon bisan pa hangtod niining adlawa, o mahadlok sila, o maglakaw subay sa akong balaod ug sa akong mga lagda nga akong gihatag kaninyo ug sa inyong mga katigulangan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

38 Cross References  

“Nakita ba nimo kon giunsa ni Ahab pagpaubos ang iyang kaugalingon sa akong atubangan? Tungod kay siya nagpaubos sa iyang kaugalingon sa akong atubangan, dili nako ipadangat ang kadaot sa iyang mga adlaw, apan sa mga adlaw sa iyang anak ipadangat nako ang kadaot sa iyang balay.”

tungod kay ang imong kasingkasing mahinulsolon ug ikaw nagmapaubsanon sa atubangan sa Ginoo, sa pagkadungog nimo sa akong gisulti batok niining dapita ug batok sa mga nagpuyo niini, nga sila unta mahimong biniyaan ug usa ka tinunglo, ug gigisi nimo ang imong mga bisti, ug naghilak ikaw sa akong atubangan, ako usab namati kanimo, nag-ingon Ginoo.

Apan si Hesekias nagpaubos sa iyang kaugalingon tungod sa garbo sa iyang kasingkasing, siya ug ang mga nagpuyo sa Jerusalem, nga tungod niana ang kapungot sa Ginoo wala modangat kanila sa mga adlaw ni Hesekias.

Sa diha nga siya diha sa kasakitan, siya nangaliyupo sa kaluoy sa Ginoo nga iyang Dios ug nagpaubos sa iyang kaugalingon sa hilabihan gayod sa atubangan sa Dios sa iyang mga katigulangan.

Ang iyang pag-ampo ug kon giunsa sa pagdawat sa Dios sa iyang paghangyo, ug ang tanan niyang sala ug ang iyang kalapasan, ug ang mga dapit diin siya magtukod sa mga habog nga dapit ug gipatindog ang mga Asera ug ang mga larawan sa wala pa siya magpaubos sa iyang kaugalingon, kini nasulat sa Kasaysayan sa mga Propeta.

tungod kay ang imong kasingkasing mahinulsolon ug ikaw nagpaubos sa imong kaugalingon sa atubangan sa Dios sa diha nga nakadungog ikaw sa iyang mga pulong batok niining dapita ug batok sa mga nagpuyo niini ug nagpaubos ikaw sa imong kaugalingon sa akong atubangan, ug naggisi sa imong mga bisti ug mihilak sa akong atubangan, ako usab namati kanimo, miingon ang Ginoo.

Ang Ginoo duol niadtong mga magul-anon ug kasingkasing, ug nagluwas niadtong naluya ang espiritu.

Ang halad nga dawaton sa Dios mao ang espiritu nga mapaubsanon; ang usa ka mapaubsanon ug mahinulsolon nga kasingkasing, O Dios, dili nimo isalikway.

Wala nila tumana ang kasabotan sa Dios, hinuon nagdumili sa paglakaw sumala sa iyang Balaod.

Busa si Moises ug si Aaron miadto sa Paraon ug miingon kaniya, “Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa mga Hebreo, ‘Unsa ba kadugay nga magdumili ikaw sa pagpaubos sa imong kaugalingon sa akong atubangan? Tugoti sa paglakaw ang akong katawhan aron sila makaalagad kanako.

Nagpataas pa gihapon ikaw sa imong kaugalingon batok sa akong katawhan ug dili nimo sila tugotan sa paglakaw.

Apan mahitungod kanimo ug sa imong mga alagad, nahibalo ako nga wala pa gihapon kamo mahadlok sa Ginoo nga Dios.”

Ang usa ka tawong maalamon mabinantayon ug molikay sa daotan, apan ang buangbuang mosalikway sa pagpugong ug mapasagaron.

Tungod sa pagkamaunongon ug sa pagkamatinumanon ang kasal-anan gipasaylo, tungod sa pagkahadlok sa Ginoo ang tawo molikay sa daotan.

Bulahan ang tawo nga may kahadlok kanunay sa Ginoo, apan siya nga nagpagahi sa iyang kasingkasing mahulog ngadto sa katalagman.

Ang pagkahadlok sa Ginoo maoy pagdumot sa daotan. Ang garbo ug ang pagkamapahitas-on ug ang daotan nga pamaagi ug ang daotan nga mga pulong akong gidumtan.

Kinsa ba ang mihatag kang Jacob ngadto sa tigpangilog, ug kang Israel ngadto sa mga tulisan? Dili ba ang Ginoo, nga batok kaniya kita nakasala, ug nga sa iyang mga dalan dili sila molakaw, ug nga sa iyang Balaod dili sila motuman?

Kay kini mao ang giingon sa taas ug sa Usa nga halangdon nga nagpuyo sa walay kataposan, nga ang ngalan Balaan: “Ako nagpuyo sa habog ug balaan nga dapit, ug uban usab kaniya nga may mahinulsolon ug mapaubsanon nga espiritu, aron sa pagpabuhi sa espiritu sa mapaubsanon, ug aron sa pagpabuhi sa kasingkasing sa mahinulsolon.

Kining tanang mga butanga gibuhat sa akong kamot, busa kining tanang mga butanga akoa, nag-ingon ang Ginoo. Apan kini mao ang tawo nga akong tan-awon, siya nga mapaubsanon ug mahinulsolon sa espiritu, ug nagkurog tungod sa akong pulong.

Kinsay dili mahadlok kanimo, O Hari sa mga nasod? Kay mao kini ang angay kanimo; kay sa taliwala sa mga maalamon sa kanasoran, ug sa tanan nilang mga gingharian, walay bisan usa nga sama kanimo.

Ingna sila, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo: Kon kamo dili mamati kanako, sa paglakaw subay sa akong balaod nga akong gibutang sa inyong atubangan,

ug sila misulod ug nanag-iya niini. Apan wala sila motuman sa imong tingog o maglakaw subay sa imong Balaod. Wala sila magbuhat sa tanan nga gisugo nimo kanila nga buhaton. Busa gihimo nimo kining tanan nga kadaotan nga moabot kanila.

Apan bisan ang hari o si bisan kinsa nga iyang sulugoon nga nakabati niining tanang mga pulong wala mangahadlok o manggisi sa ilang mga bisti.

Kini tungod kay nagsunog kamo ug insenso, ug tungod kay nakasala kamo batok sa Ginoo, ug wala motuman sa tingog sa Ginoo, o maglakaw subay sa iyang balaod ug sa iyang mga lagda ug sa iyang mga pagpamatuod, nga kining kadaotan nahitabo kaninyo sama sa nahitabo niining adlawa.”

O Ginoo, wala ba magtan-aw sa kamatuoran ang imong mga mata? Ikaw naghampak kanila apan wala sila mobati ug kasubo; ikaw nag-ut-ot kanila apan sila nagdumili sa pagdawat sa pagsaway. Ilang gihimo nga ang ilang mga nawong gahi pa kay sa bato; nagdumili sila sa paghinulsol.

Nangaulaw ba sila sa ilang pagbuhat ug dulumtanan? Wala, wala gayod sila mangaulaw; wala sila mahibalo unsaon pagpanglipaghong. Busa sila mangapukan uban niadtong mga nangapukan; sa panahon nga silotan nako sila, sila mangapukan,” nag-ingon ang Ginoo.

Nangaulaw ba sila sa diha nga nagbuhat sila sa dulumtanan? Wala, wala gayod sila mangaulaw, dili sila mahibalong manglipaghong. Busa mangapukan sila uban niadtong nangapukan; sa diha nga silotan nako sila, sila mangapukan, nag-ingon ang Ginoo.

Ug ang Ginoo miingon kaniya, “Lakaw, latas sa siyudad, latas sa Jerusalem, ug ibutang ang usa ka timaan diha sa mga agtang sa mga tawo nga nagpanghupaw ug nag-agulo tungod sa tanang mga dulumtanan nga gibuhat diha niini.”

Apan kaninyo nga may kahadlok sa akong ngalan, ang adlaw sa pagkamatarong mosubang nga nagdala ug kaayohan sa iyang mga pako. Kamo manggula nga magluksolukso sama sa mga nating baka sa toril.

Karon, sa diha nga ang kapitan ug ang iyang mga kauban nga nagbantay kang Jesus nakakita sa linog ug sa mga nahitabo, sila nalisang pag-ayo ug miingon, “Sa pagkatinuod kining tawhana anak sa Dios!”

Apan ang usa mitubag sa pagbadlong kaniya, “Wala ba ikaw mahadlok sa Dios, nga anaa ka man unta sa mao rang silot?

Tinuod kana. Sila gipamali tungod sa ilang pagkadili matinuohon, apan mibarog ka tungod sa imong pagtuo. Apan ayaw pagpagarbo, hinuon pagmahadlokon.

Busa pagpaubos kamo ilalom sa gamhanang kamot sa Dios, aron kamo iyang ituboy unya sa gitakda nga panahon.

Kinsa bay dili mahadlok ug dili maghimaya sa imong ngalan, O Ginoo? Kay ikaw lamang mao ang balaan. Ang tanang kanasoran manganha ug magsimba diha sa imong atubangan, kay ang imong mga hukom gikapadayag na man.”




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo