Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Jeremias 4:19

Ang Biblia 2011

Ang akong kaguol, ang akong kaguol! Naglimbaglimbag ako sa kasakit! Daw mapikas ang akong kasingkasing! Ang akong kasingkasing gikulbaan pag-ayo; dili ako makahimo sa paghilom; kay akong nadungog ang tingog sa trumpeta, ang pasidaan alang sa gubat.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

48 Cross References  

O kalag ko, ayaw pag-apil sa ilang panagtigom, O akong espiritu, ayaw pakigtipon kanila, kay sa ilang kapungot gipatay nila ang mga tawo, ug sa ilang pagkamapatuyangon gipamiangan nila ang mga baka.

Ug siya miingon sa iyang amahan, “O ang akong ulo, ang akong ulo!” Ug siya miingon sa iyang sulugoon, “Dad-a siya ngadto sa iyang inahan.”

Ug iyang gitutokan siya hangtod nga naulaw kini, ug ang tawo sa Dios mihilak.

Dayega ang Ginoo, O akong kalag; ug ang tanan nga ania sa sulod nako, dayega ang balaan niyang ngalan!

Balik sa imong pahulay, O akong kalag, kay ang Ginoo nagpanalangin kanimo sa madagayaon gayod.

Ang akong mga mata nagpaagas ug daghang luha tungod kay ang mga tawo wala magtuman sa imong Balaod.

Ang init nga kaligutgot mihakop kanako tungod sa mga daotan nga mibiya gikan sa imong Balaod.

Dayega ang Ginoo! Dayega ang Ginoo, O akong kalag!

Ako nag-ingon sa Ginoo, “Ikaw mao ang akong Ginoo, ako walay kaayohan gawas kanimo.”

Ang akong kasingkasing nagtuaw alang sa Moab; ang iyang mga kagiw nangikyas ngadto sa Zoar, sa Eglat-selisiya. Kay diha sa tungasan sa Luhit sila mitungas nga naghilak; sa agianan sa Horonaim sila mipatugbaw ug usa ka pagtuaw sa kalaglagan;

Busa ang akong kasingkasing miagulo sama sa usa ka lira alang sa Moab, ug ang akong kasingkasing alang sa Kirheres.

Busa ang akong hawak napuno sa kaguol; ang mga kasakit mihakop kanako, sama sa kasakit sa usa ka babaye nga nagbati; ako nasubo pag-ayo nga tungod niana dili na ako makadungog, ako nalisang nga tungod niana dili na ako makakita.

Ang akong panghunahuna nalibog, ang kahadlok nakapahadlok kanako; ang kagabhion nga akong gipangandoy nahimong pagkurog alang kanako.

Busa ako miingon, “Lingiw gikan kanako, pahilaka ako ug pait nga mga luha, ayaw paghago sa paghupay kanako tungod sa kalaglagan sa anak nga babaye sa akong katawhan.”

Apan kon kamo dili mamati, ang akong kalag mohilak sa tago tungod sa inyong garbo; ug ang akong mga mata mohilak pag-ayo ug magpaagas sa mga luha, kay ang panon sa Ginoo nabihag.

Kon ako moingon, “Dili ako maghisgot kaniya, o magsulti pa sa iyang ngalan,” ania sa akong kasingkasing ang sama sa nagdilaab nga kalayo nga natakpan sulod sa akong mga bukog, ug ako gikapoyan sa pagpugong niini ug dili na makaantos.

Mahitungod sa mga propeta: Ang akong kasingkasing nadugmok sa sulod nako, ang tanan nako nga mga bukog nangurog; ako sama sa usa ka tawo nga hubog, sama sa usa ka tawo nga gidaog sa bino, tungod sa Ginoo ug tungod sa iyang balaan nga mga pulong.

Hangtod kanus-a ba nga akong makita ang bandila, ug mabati ang tingog sa trumpeta?

Ipahayag ninyo sa Juda, ug isangyaw sa Jerusalem, ug ingna sila, “Patingoga ang mga trumpeta diha sa yuta; singgit ug kusog ug pag-ingon, ‘Pagtigom kamo, ug paadtoa kami sa mga kinutaan nga mga siyudad!’

ug mag-ingon, ‘Dili, moadto hinuon kami sa yuta sa Ehipto, diin dili kami makakita ug gubat o makadungog ug tingog sa trumpeta o gutomon ug pan ug mopuyo kami didto,’

Busa, tan-awa, ang mga adlaw miabot na, nag-ingon ang Ginoo, nga akong ipadungog ang usa ka singgit sa gubat batok sa Raba sa mga Amonihanon. Kini mahimong biniyaan nga tinapok, ug ang iyang mga balangay sunogon sa kalayo; unya ang Israel mangilog niadtong nangilog kaniya, nag-ingon ang Ginoo.

Ang kagahob sa gubat anaa sa yuta, ug ang dakong pagkalaglag!

Nabati namo ang balita mahitungod niini, ang among mga kamot nangaluya; ang kaguol mihakop kanamo, ang kasakit sama sa usa ka babaye nga nagbati.

Ang akong kasubo dili gayod mahupay, ang akong kasingkasing luya sa sulod nako.

Tungod sa samad sa anak nga babaye sa akong katawhan, nasamdan ang akong kasingkasing, ako nagsubo, ug ang kaluya miabot kanako.

O katubigan unta ang akong ulo, ug ang akong mga mata tuboran sa mga luha, aron ako maghilak adlaw ug gabii tungod sa mga nangamatay sa anak nga babaye sa akong katawhan!

“Himoa ang paghilak ug ang pagminatay alang sa kabukiran, ug pagbangutan alang sa sibsibanan sa kamingawan, tungod kay naawaaw na kini mao nga wala nay moagi niini, ug ang pag-inga sa mga baka dili na madungog; ang mga langgam sa kalangitan ug ang mga mananap namiya ug nangahanaw.

“Tungod niining mga butanga ako naghilak; ang akong mga mata nagpaagas sa mga luha; kay ang tighupay layo kanako, siya nga magpahiuli sa akong kadasig; ang akong mga anak nangahimong biniyaan, tungod kay ang kaaway midaog man.”

“Tan-awa, O Ginoo, kay ako anaa sa kasakitan, ang akong kasingkasing anaa sa kasamok, ang akong kasingkasing gikumot sa sulod nako, tungod kay ako masupilon man kaayo. Sa dalan ang espada nagpatay; diha sa balay sama kini sa kamatayon.

Ang akong mga mata naluya sa paghinilak; ang akong kalag nasamok; ang akong kasingkasing nabubo ngadto sa yuta tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawhan, tungod kay ang mga bata ug ang mga masuso gipanguyapan diha sa kadalanan sa siyudad.

Unya si Daniel, nga ang ngalan mao si Beltesasar, nalisang sa makadiyot, ug ang iyang mga hunahuna nakapakuyaw kaniya. Ang hari miingon, “Beltesasar, ayaw tugoti nga ang damgo o ang hubad makapakuyaw kanimo.” Si Beltesasar mitubag, “Agalon ko, hinaot nga ang damgo mahimo unta nga alang kanila nga nagdumot kanimo ug ang hubad niini alang sa imong mga kaaway!

Mahitungod kanako, si Daniel, ang akong espiritu nabalaka sulod kanako ug ang mga panan-awon sa akong ulo nakapalisang kanako.

Dinhi natapos ang maong butang. Mahitungod kanako, si Daniel, ang akong mga hunahuna nakapakuyaw pag-ayo kanako, ug nangluspad ang akong nawong; apan akong gitagoan ang maong butang sulod sa akong hunahuna.

Unya ako, si Daniel, nagluya ug nasakit sa pipila ka adlaw. Unya ako mitindog ug nagbuhat sa buluhaton sa hari apan nahibulong ako sa panan-awon, ug wala makasabot niini.

Gipatingog ba ang trumpeta diha sa siyudad, ug ang katawhan wala mahadlok? Mahiagom ba sa kadaotan ang usa ka siyudad gawas kon ang Ginoo ang naghimo niini?

Nakabati ako, ug mikurog ang akong lawas, ang akong mga ngabil mikurog sa pagkabati sa tingog; ang pagkadunot misulod sa akong kabukogan, nagkurogkurog ang akong mga lakang. Magpaabot lamang ako sa hilom alang sa adlaw sa kasamok sa pag-abot ngadto sa katawhan nga mosulong kanamo.

Ug sa diha nga kamo moadto sa panggubatan sa inyong yuta batok sa kaaway nga nagdaogdaog kaninyo, patingoga ninyo ang tunog sa pasidaan pinaagi sa mga trumpeta ug kamo hinumdoman sa atubangan sa Ginoo nga inyong Dios ug maluwas kamo gikan sa inyong mga kaaway.

Mga igsoon, ang tinguha sa akong kasingkasing ug ang akong pag-ampo ngadto sa Dios alang kanila mao nga mangaluwas unta sila.

Ug kon ang trumpeta dili mohatag ug tin-aw nga tingog, kinsa may maandam alang sa gubat?

Mga anak ko, nga gikasakitan nako pag-usab hangtod nga si Cristo mahulma diha sa sulod ninyo!

Ang sulog sa Kison mianod kanila, ang naghasmag nga sulog, ang sulog sa Kison. Lakaw, akong kalag, uban ang kalig-on!




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo