“Bisan pa niana sila nagmasupilon ug misukol batok kanimo ug gisalikway sa ilang likod ang imong balaod ug gipamatay ang imong mga propeta nga nagpasidaan kanila aron sa pagpabalik kanila nganha kanimo ug sila nagbuhat ug dagkong pagpasipala.
Sa daghang katuigan ikaw nagpailob kanila ug nagpasidaan kanila pinaagi sa imong Espiritu pinaagi sa imong mga propeta apan wala sila mamati. Busa imong gihatag sila ngadto sa kamot sa mga katawhan sa kayutaan.
Ug ang anak nga babaye sa Zion nahibilin sama sa usa ka balongbalong diha sa usa ka parasan, sama sa usa ka payag diha sa tanaman sa mga pipino, sama sa usa ka siyudad nga gilibotan pagsulong.
Sa ikasiyam nga tuig sa iyang paghari, sa ikanapulo nga bulan, sa ikanapulo nga adlaw sa bulan, si Nabucodnosor nga hari sa Babilonia miabot uban sa iyang mga kasundalohan batok sa Jerusalem, ug gilibotan kini ug sila nagbuhat ug mga kahimanan sa pagsulong libot niini.
“Ang Ginoo anaa sa matarong kay ako misukol batok sa iyang pulong; apan pamati, kamong tanan nga katawhan, ug sud-onga ang akong kasubo; ang akong mga ulay ug ang akong mga batan-ong lalaki nahimong mga binihag.
Ang Jerusalem nakasala ug dako busa siya nahimong talamayon; ang tanan nga nagpasidungog kaniya nagbiaybiay kaniya, kay nakita nila ang iyang pagkahubo; Oo, siya nag-agulo, ug gilingiw ang iyang nawong.