Nadungog ang usa ka tingog sa kabungtoran, ang paghilak ug mga pangaliyupo sa mga anak sa Israel, tungod kay gipasukwahi nila ang ilang dalan, sila nalimot sa Ginoo nga ilang Dios.
Mitungas ang mga anak nga babaye sa Dibon ngadto sa habog nga mga dapit aron sa pagbakho; ang Moab nagminatay tungod sa Nebo, ug tungod sa Medeba. Ang tanang ulo upaw, tanang bungot gikiskisan;
Kay gikalimtan ninyo ang Dios sa inyong kaluwasan, ug wala hinumdomi ang Bato nga inyong dalangpanan; busa bisan nagtanom ikaw ug matahom nga mga tanom ug nagpahiluna ug mga sanga sa laing dios,
Kinsa man ang imong gikahadlokan ug gikalisangan nga namakak man ikaw, ug wala mahinumdom kanako, wala maghunahuna kanako? Wala ba ako magpakahilom bisan sa taas nga panahon, ug tungod niana ikaw wala mahadlok kanako?
Diha sa tibuok hawan nga kabungtoran sa kamingawan, ang mga tiglaglag nangabot; kay ang espada sa Ginoo milamoy gikan sa usa ka tumoy sa yuta ngadto sa pikas sa yuta; walay usa nga adunay kalinaw.
Apan ang akong katawhan nangalimot kanako, sila nagsunog ug insenso ngadto sa mga mini nga dios; sila nangapandol diha sa ilang mga agianan, sa mga karaang dalan, ug nangadto sa gagmayng mga dalan, dili sa dakong dalan,
Malimot ba ang usa ka ulay sa iyang mga dayandayan, o ang usa ka pangasaw-onon sa iyang bisti? Apan ang akong katawhan nalimot kanako sa mga adlaw nga dili maihap.
Iyahat ang imong mga mata ngadto sa mga hawan nga kahitas-an, ug tan-awa! Diin ba ikaw nga wala dulogi sa paghigda? Sa kadalanan ikaw milingkod nga nagpaabot sa mga hinigugma sama sa usa ka Arabo diha sa kamingawan. Imong gihugawan ang yuta pinaagi sa imong mga pagpakighilawas ug pagkadaotan.
Manganhi sila uban ang paghilak, ug uban ang mga pagpangamuyo tultolan ko sila, palakton nako sila subay sa kasapaan sa tubig, sa tul-id nga dalan nga dili sila mapandol; kay ako usa ka amahan ngadto kang Israel, ug si Efraim mao ang akong kamagulangan.
Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Tungod kay ikaw nalimot kanako, ug gisalikway nimo ako sa imong likod, busa antosa ang mga sangpotanan sa imong kalaw-ay ug pagkamakihilawason.”
Kon adunay mahibilin nga makaikyas, sila makaplagan diha sa kabukiran, sama sa mga salampati sa kawalogan, silang tanan mag-agulo, ang matag usa tungod sa iyang kasal-anan.
Ang Israel nalimot sa iyang Magbubuhat ug nagtukod ug mga palasyo; ug ang Juda nagpadaghan sa mga siyudad nga kinutaan, apan magpadala ako ug kalayo nganha sa iyang mga siyudad, ug kini maglamoy sa mga salipdanan niini.
Pamatia kini, kamo nga mga pangulo sa balay ni Jacob ug mga tigmando sa balay ni Israel, nga nagsalikway sa hustisya ug nagtuis sa tibuok nga buhat sa kaangayan,
Ug ang anghel sa Ginoo miingon kaniya, “Nganong gibunalan man nimo ang imong asno sa tulo na ka higayon? Tan-awa, ako mianhi sa pagsanta kanimo, kay ang imong dalan sukwahi sa atubangan nako.
Kay ang diosnon nga kasubo mosangpot sa paghinulsol nga modangat ngadto sa kaluwasan ug dili magdala ug pagbasol, apan ang kasubo nga kalibotanon mosangpot sa kamatayon.