Sila namalik sa mga kasal-anan sa ilang mga katigulangan, nga midumili sa pagpamati sa akong mga pulong. Sila misunod sa laing mga dios aron sa pag-alagad kanila. Ang balay sa Israel ug ang balay sa Juda naglapas sa akong kasabotan nga gibuhat nako uban sa ilang mga katigulangan.
Ug ako naghunahuna, ‘Human siya makabuhat niining tanan, mobalik siya kanako’; apan wala siya mobalik ug ang iyang malinglahong igsoon nga Juda nakakita niini.
Nakita niya nga alang sa tanang pagpanapaw niadtong maluibon nga Israel, gipalakaw ko siya uban sa sulat sa pakigbulag. Apan ang iyang malinglahong igsoon nga Juda wala mahadlok, hinuon siya usab miadto ug nagkighilawas.
Bisan pa niana wala ikaw matagbaw sa pagsunod sa ilang mga pamaagi o sa pagbuhat sumala sa ilang mga dulumtanan. Sa mubo lamang nga panahon nahimo ikaw nga labaw pa ka ngil-ad kay kanila sa tanan nimong nga mga pamaagi.
“Ang iyang igsoon nga babaye nga si Oholiba nakakita niini, apan bisan pa niana siya labaw pa ka daotan diha sa iyang pagpakabuang ug sa iyang pagkamakihilawason, labaw pa ka daotan kay sa iyang igsoon nga babaye.
Sama sa masukihon nga dumagang baka, ang Israel masukihon; makapakaon ba ang Ginoo kanila karon sama sa usa ka nating karnero diha sa lapad nga sibsibanan?