Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Jeremias 23:5

Ang Biblia 2011

“Ang mga adlaw nagsingabot gayod, nag-ingon ang Ginoo, nga ako magpatindog alang kang David ug usa ka matarong nga Sanga, ug siya magmando ingon nga hari ug magdumala nga maalamon ug magpahamtang sa hustisya ug pagkamatarong dinhi sa yuta.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

49 Cross References  

Ang Dios sa Israel nagsulti, ang Bato sa Israel nagsulti kanako: Kon ang usa ka tawo maghari sa katawhan uban sa katarong, naghari diha sa kahadlok sa Dios,

Diha sa imong pagkahalangdon pagkabayo nga madaogon tungod sa kamatuoran ug sa pagpanalipod sa pagkamatarong; itugot nga ang imong tuong kamot magtudlo kanimo ug mga butang nga makalilisang!

ang punoan nga gitanom sa imong tuong kamot

Gamhanang Hari, mahigugmaon sa hustisya, ikaw nagpahiluna sa kaangayan; ikaw nagpahamtang sa hustisya ug pagkamatarong diha kang Jacob.

Ang Ginoo gipasidunggan, kay siya nagpuyo sa kahitas-an; pun-on niya ang Zion sa hustisya ug pagkamatarong;

Nianang adlawa, ang sanga sa Ginoo mahimong matahom ug mahimayaon, ug ang bunga sa yuta mahimong garbo ug himaya sa mga nahibilin sa Israel.

“Ako mao ang Ginoo, ako nagtawag kanimo diha sa pagkamatarong, ako nagkupot sa imong kamot ug nagbantay kanimo; ako naghatag kanimo ngadto sa katawhan ingon nga usa ka kasabotan, usa ka suga ngadto sa kanasoran,

“Sa Ginoo lamang, giingon kini mahitungod kanako, anaa ang pagkamatarong ug ang kusog, kaniya manuol ug maulawan kadtong tanan nga nasilag kaniya.

Tan-awa, ang akong sulugoon mouswag, siya pasidunggan ug bayawon, ug mahimong habog gayod kaayo.

Apan kabubut-on sa Ginoo ang pagsamad kaniya; gisakit niya siya; sa diha nga gihimo niya ang iyang kaugalingon nga usa ka halad alang sa sala, makita niya ang iyang kaliwat, siya maglugway sa iyang mga adlaw; ug ang kabubut-on sa Ginoo mouswag diha sa iyang kamot;

Kay siya mitubo sa iyang atubangan sama sa usa ka linghod nga tanom, ug sama sa gamot sa uga nga yuta; siya walay panagway o kaanyag nga kita motan-aw kaniya, ug walay katahom nga kita magtinguha kaniya.

Kay ang tanang sapatos sa mga sundalo diha sa gubat ug ang tanang bisti nga natumog sa dugo, sunogon ingon nga sugnod sa kalayo.

Kay alang kanato ang usa ka bata natawo, alang kanato ang usa ka anak nga lalaki gihatag, ug ang kagamhanan ipahiluna sa iyang abaga, ug ang iyang ngalan tawgon ug “Kahibulongang Magtatambag, Dios nga Makagagahom, Amahan nga Walay Kataposan, Prinsipe sa Pakigdait.”

Mahitungod sa kauswagan sa iyang kagamhanan ug sa pakigdait kini walay kataposan, ibabaw sa trono ni David ug ibabaw sa iyang gingharian, aron sa pagtukod niini, ug sa pagtuboy niini uban ang hustisya ug pagkamatarong sukad karon ug hangtod sa kahangtoran. Ang kadasig sa Ginoo sa mga panon maoy maghimo niini.

Nagtuo ka ba nga ikaw hari tungod kay ikaw nagpalabaw pinaagi sa sedro? Dili ba nga ang imong amahan nagkaon ug nag-inom ug nagbuhat ug hustisya ug pagkamatarong? Unya kadto maayo alang kaniya.

Mao kini ang giingon sa Ginoo: Buhata ninyo ang hustisya ug ang pagkamatarong, ug luwasa siya nga gitulis gikan sa kamot sa nagdaogdaog. Ayaw pagbuhat ug kasaypanan o kapintas ngadto sa langyaw, sa wala nay amahan ug sa biyuda o magpaagas ug dugo sa walay sala niining dapita.

Mao kini ang giingon sa Ginoo: “Isulat kining tawhana ingon nga walay anak, usa ka tawo nga dili mouswag sa iyang mga adlaw; kay walay usa sa iyang kaliwat nga mouswag diha sa paglingkod sa trono ni David, ug sa pagmando pag-usab diha sa Juda.”

Sa iyang mga adlaw ang Juda maluwas, ug ang Israel magpuyo nga layo sa kakuyaw. Ug mao kini ang ngalan nga itawag kaniya: ‘Ang Ginoo mao ang among pagkamatarong.’

Kay ako nahibalo sa akong mga laraw alang kaninyo, nag-ingon ang Ginoo, mga laraw sa kaayohan ug dili sa kadaotan, sa paghatag kaninyo ug kaugmaon ug paglaom.

Kay tan-awa, ang mga adlaw nagsingabot, nag-ingon ang Ginoo, nga ibalik na nako ang maayong kahimtang sa akong katawhan nga Israel ug Juda, nag-ingon ang Ginoo, ug dad-on nako sila pagbalik ngadto sa yuta nga akong gihatag sa ilang mga katigulangan, ug sila manag-iya niini.”

Apan sila mag-alagad sa Ginoo nga ilang Dios ug kang David nga ilang hari nga maoy akong paharion kanila.

“Tan-awa, ang mga adlaw nagsingabot, nag-ingon ang Ginoo, nga akong pugsan ang balay sa Israel ug ang balay sa Juda sa binhi sa tawo ug sa binhi sa mananap.

Usa ka guba, usa ka guba, himoon nako kini nga guba. Wala na gani unyay makita niini hangtod moabot siya nga may katungod niini ug ihatag nako kini kaniya.

Pangitaon nako kadtong nawala, pabalikon kadtong nagkatibulaag sa layo, bugkosan ang napiang ug palig-onon ang nagmaluyahon, apan akong laglagon ang mga tambok ug kusgan, sila pasibsibon nako diha sa hustisya.

Ug ako maghatag kanila ug usa ka malamboon nga tanaman aron dili sila mahurot tungod sa gutom diha sa yuta o mag-antos pa sa pakaulaw sa mga nasod.

Kini mao ang iyang mapanag-iya diha sa Israel. Ug ang akong mga pangulo dili na magdaogdaog sa akong katawhan, hinuon ihatag nila sa balay sa Israel ang yuta sumala sa ilang mga banay.

Ang gisugo mahitungod sa imong katawhan ug sa imong balaang siyudad, sa paghuman sa kalapasan ug sa pagtapos sa mga sala, ug sa paghimo sa pagtabon alang sa kasal-anan, ug sa pagdala sa walay kataposang pagkamatarong, ug sa pagmatuod sa panan-awon ug sa propeta, ug pagdihog sa labing balaan nga dapit, 70 ka pito ka tuig.

Ang katawhan sa Juda ug ang katawhan sa Israel tigomon ug sila magtudlo ug usa ka pangulo alang kanila ug manungas gikan sa yuta kay dako ang adlaw ni Jesreel.

Human niana ang mga anak sa Israel mamalik, ug mangita sa Ginoo nga ilang Dios ug kang David nga ilang hari. Sila mangadto nga may kahadlok sa Ginoo ug sa iyang pagkamaayo sa ulahing mga adlaw.

“Nianang adlawa akong patindogon ang balongbalong ni David nga napukan ug ayohon ang mga nangalumpag niini, ug akong bangonon ang mga nangaguba niini, ug tukoron kini nako pag-usab ingon sa mga adlaw sa kakaraanan;

Busa pasagdan niya sila hangtod sa panahon nga kadtong nagbati manganak; unya ang uban sa iyang kaigsoonan mobalik ngadto sa katawhan sa Israel.

Pamati karon, O Josue nga labawng pangulong pari, ikaw ug ang imong mga higala nga naglingkod sa imong atubangan, kay sila mga tawo nga adunay maayong tilimad-on: tan-awa, paanhion nako ang akong alagad nga mao ang Sanga.

Paglipay sa hilabihan, O anak nga babaye sa Zion! Singgit ug kusog, O anak nga babaye sa Jerusalem! Tan-awa, ang imong hari mianhi kanimo, malamposon ug madaogon siya, mapaubsanon ug nagsakay sa asno, sa usa ka nati nga asno.

“Hain man ang gipanganak nga hari sa mga Judio? Kay nakita namo ang iyang bituon didto sa Sidlakan ug nanganhi kami aron sa pagsimba kaniya.”

Unya gikahibalag ni Felipe si Natanael, ug giingnan siya, “Among gikahibalag siya nga gihisgotan sa gisulat ni Moises diha sa Balaod ug sa mga Propeta usab. Siya si Jesus nga Nazaretnon, ang anak ni Jose.”

Ug si Natanael mitubag kaniya, “Rabi, ikaw mao ang Anak sa Dios! Ikaw mao ang Hari sa Israel!”

Apan tungod kaniya kamo anaa kang Cristo Jesus, nga gihimo nga atong kaalam gikan sa Dios, pagkamatarong, pagkabalaan, pagkatinubos,

Apan kay nakita man sa Dios nga sila may apan, siya nag-ingon, “Moabot ang mga adlaw, nag-ingon ang Ginoo, nga himoon nako ang usa ka bag-ong kasabotan uban sa panimalay ni Israel ug sa panimalay ni Juda;

Unya nakita nako nga nabukas ang langit, ug dihay usa ka puti nga kabayo! Ang nagkabayo niini ginganlan ug Kasaligan ug Matuod ug pinaagi sa pagkamatarong siya naghukom ug nakiggubat.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo