Unya ang Ginoo nagpadala kang Natan ngadto kang David. Ug siya miadto kaniya ug miingon kaniya, “May duha ka tawo sa usa ka siyudad, ang usa adunahan ug ang usa kabos.
Silotan nako kamo sumala sa bunga sa inyong mga binuhatan, nag-ingon ang Ginoo. Maghaling ako ug kalayo diha sa iyang lasang, ug kini maglamoy sa tanang naglibot kaniya.”
ug ingna, ‘Pamatia ang pulong sa Ginoo, O Hari sa Juda nga naglingkod sa trono ni David, ikaw ug ang imong mga alagad, ug ang imong katawhan nga mosulod niini nga mga ganghaan.
“Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel: Lakaw ug sultihi si Zedekias nga hari sa Juda, ug ingna siya, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo: Ihatag nako kining siyudad ngadto sa kamot sa hari sa Babilonia ug iya kining sunogon sa kalayo.
Pamatia kini, O mga pari! Tagda, O balay sa Israel! Paminawa, O balay sa hari! Kay ang paghukom mahitungod kaninyo; kay kamo nahimong lit-ag sa Mispa, ug pukot nga gibukhad didto sa Tabor.