Apan siya gayod mipanaw ug balig usa ka adlaw ngadto sa kamingawan, ug miadto ug milingkod sa ilalom sa usa ka kahoy nga enebro, ug siya nangayo nga siya mamatay unta ug miingon, “Igo na; karon, O Ginoo, kuhaa ang akong kinabuhi, kay ako dili man maayo kay sa akong katigulangan.”
Alaot ako, inahan ko, nga imo akong gipanganak, usa ka tawo sa pagpakiglalis ug sa pagpakigbisog sa tibuok nga yuta! Ako wala magpahulam, o manghulam, apan silang tanan nagtunglo kanako.