Bisan pa ug gihugasan nimo ang imong kaugalingon ug lehiya ug gigamitan ug daghang sabon, ang mansa sa imong kasal-anan anaa pa gihapon sa akong atubangan, nag-ingon ang Ginoong Dios.
Unya si David miingon kang Uria, “Pabilin usab dinhi niining adlawa ug ugma palakton ko ikaw.” Busa si Uria nagpabilin sa Jerusalem niadtong adlawa ug sa sunod nga adlaw.
“Ang sala sa Juda gisulat pinaagi sa usa ka igsusulat nga puthaw; pinaagi sa tumoy sa diamante gikulit kini diha sa papan sa ilang kasingkasing ug sa mga sungaysungay sa ilang mga halaran,
O Jerusalem, hugasi ang imong kasingkasing gikan sa kadaotan, aron ikaw maluwas. Hangtod kanus-a ba nga ang imong daotan nga hunahuna magpuyo diha kanimo?
“Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Alaot ang dugoon nga siyudad, sa kawa nga anaa ang taya ug nga ang taya wala mogula gikan niini! Kuhaa gikan niini ang tagsatagsa ka bahin sa walay pagpili.