Pakaulawi kadtong naglutos kanako, apan ayaw ako pakaulawi; lisanga sila, apan ayaw ako lisanga; ipadangat kanila ang adlaw sa kadaotan; laglaga sila sa pinilo nga pagkalaglag!
Padangata kanila ang kalaglagan nga dili nila mahibaloan! ug himoa nga ang pukot nga ilang gitagoan molukob kanila; pahiagoma sila niini ngadto sa ilang pagkalaglag!
Himoa nga maulawan ug magubot sila nga mga nagtinguha sa akong kinabuhi aron sa paglaglag niini; pasiboga sila ug pakaulawi sila nga nagtinguha sa akong kadaot!
Apan, O Ginoo sa mga panon, nga naghukom diha sa katarong, nga nagsulay sa kasingkasing ug sa hunahuna, pakitaa ako sa imong pagpanimalos kanila, kay kanimo gitugyan nako ang akong katungod.
Apan ikaw, O Ginoo, nakaila kanako; ikaw nakakita kanako, ug nagsulay sa akong kasingkasing nganha kanimo. Guyora sila sama sa mga karnero nga ihawonon, ug igahin sila alang sa adlaw sa pag-ihaw
“Isulti kanila kining pulonga: ‘Paagasa ang mga luha sa akong mga mata sa adlaw ug gabii, ug ayaw kini pahunonga, kay ang ulay nga anak sa akong katawhan nasamdan sa usa ka dakong samad, sa hilabihan ka kusog nga hampak.
Ug baslan nako sa makaduha ang ilang kalapasan ug ang ilang sala tungod kay ilang gihugawhugawan ang akong yuta pinaagi sa mga walay kinabuhi nga lawas sa ilang mga diosdios nga luod, ug ilang gipuno ang akong panulundon sa ilang mga dulumtanan.”
O Ginoo, ang paglaom sa Israel, ang tanan nga mobiya kanimo mahiagom sa kaulawan; kadtong mibiya kanimo isulti diha sa yuta, kay sila mibiya sa Ginoo, ang tuboran sa tubig nga buhi.
Wala ako modagan gikan sa akong pagpangalagad kanimo ingon nga tigbantay, o mangandoy sa adlaw sa kalisdanan; ikaw nahibalo: ang migula sa akong mga ngabil diha sa atubangan sa imong nawong.
Mao kini ang giingon sa Ginoo kanako, “Lakaw ug tindog sa Ganghaan ni Benjamin diin anha ang mga hari sa Juda mosulod ug anha sila mogula, ug sa tanang mga ganghaan sa Jerusalem,
Apan ang Ginoo nag-uban kanako sama sa usa ka kahadlokan nga manggugubat; busa ang mga naglutos kanako mapandol, dili sila makabuntog kanako. Sila maulawan pag-ayo, kay sila dili molampos. Ang ilang dayon nga kaulawan dili gayod makalimtan.
Panalangini, O Ginoo, ang iyang katigayonan, ug dawata ang buhat sa iyang mga kamot; balia ang mga hawak sa iyang mga kaaway, niadtong mga nagdumot kaniya aron dili na sila makatindog.”
Pahamtangi ninyo siya sama sa iyang pagpahamtang ug balosi siya ug duha ka pilo sa iyang mga binuhatan: sa kupa nga iyang gisagolan, pagsagol kamo ug duha ka pilo alang kaniya.