Unya migula si Lot ug misulti sa iyang mga umagaron nga buot mangasawa sa iyang mga anak nga babaye ug siya miingon kanila, “Panindog kamo, pahawa kamo niining dapita kay hapit na gayod laglagon sa Ginoo kining siyudara.” Apan nagtuo ang iyang mga umagaron nga siya nagtiaw lamang kanila.
Kay mao kini ang giingon sa Ginoo mahitungod sa mga anak nga lalaki ug sa mga anak nga babaye nga mangatawo niining dapita, ug mahitungod sa mga inahan nga manganak kanila, ug sa mga amahan nga nagpakatawo kanila dinhi niining yutaa:
Pangasawa kamo ug panganak kamo ug mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye. Pagkuha ug maasawa sa inyong mga anak nga lalaki, ug ihatag ang inyong mga anak nga babaye diha sa kaminyoon aron sila manganak ug mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye. Sanay kamo didto ug ayaw pagpakunhod.
Gidapit nimo ingon sa adlaw sa gitakda nga kasaulogan ang akong mga kalisang sa tanang dapit; ug sa adlaw sa kasuko sa Ginoo walay nakaikyas o nahibilin; kadtong akong gitabyog ug gialimahan gilaglag sa akong kaaway.
Pagkamakaluluoy gayod sa mga mabdos ug sa mga may masuso niadtong mga adlawa! Kay ang dakong kagul-anan moabot sa ibabaw sa yuta ug ang kapungot batok niining katawhan.
Kay tan-awa, ang mga adlaw moabot nga sila moingon, ‘Bulahan ang mga dili manganak, ug ang mga taguangkan nga wala magsamkon, ug ang mga suso nga wala kasusohi!’