“Bisan ang among mga kasal-anan nagpamatuod batok kanamo, pagbuhat, O Ginoo, tungod ug alang sa imong ngalan; kay kami mibalik sa among naandan sa makadaghan, kami nakasala batok kanimo.
O Ginoo, ang Dios sa Israel, ikaw matarong kay kami nahibilin nga usa ka salin nga nakaikyas hangtod niining adlawa. Tan-awa, kami ania sa imong atubangan sa among pagkasad-an kay walay makatindog sa imong atubangan tungod niini.”
Dili kanamo, O Ginoo, dili kanamo, kondili sa imong ngalan ihatag ang himaya, tungod ug alang sa imong gugmang walay paglubad ug sa imong pagkamatinumanon!
Tabangi kami, O Dios sa among kaluwasan, alang sa himaya sa imong ngalan; ug luwasa kami ug pasayloa sa among mga sala tungod ug alang sa imong ngalan!
Tungod ug alang sa akong kaugalingon, tungod ug alang sa akong kaugalingon, gibuhat nako kini; kay unsaon man sa pagpasipala sa akong ngalan? Ang akong himaya dili nako ihatag ngadto sa lain.
Kay ang among mga kalapasan gipadaghan sa imong atubangan, ug ang among mga sala nagpamatuod batok kanamo, kay ang mga kalapasan ania uban kanamo, ug kami nakaila sa among mga kasal-anan:
Alaot ako tungod sa akong kadaot! Ang akong samad hilabihan ka dako. Apan ako miingon, “Sa pagkatinuod, usa kini ka kasakitan, ug kinahanglang antoson nako kini.”
Ang imong pagkadaotan maoy magpanton kanimo, ug ang imong pagbalik sa pagpakasala magbadlong kanimo. Hibaloi ug tan-awa nga daotan ug pait kini alang kanimo ang pagbiya nimo sa Ginoo nga imong Dios; ang pagkahadlok kanako wala diha kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios sa mga panon.
Manghigda kami sa among kaulawan, magpatabon kami sa among pagkatinamay, kay nakasala kami batok sa Ginoo nga among Dios, kami ug ang among mga katigulangan, gikan sa among pagkabatan-on bisan hangtod niining adlawa; ug kami wala magtuman sa tingog sa Ginoo nga among Dios.”
Ang Ginoo miingon kanako sa mga adlaw ni Hari Josias, “Nakita ba nimo ang iyang nabuhat, niadtong maluibon nga Israel, giunsa niya pag-adto sa matag habog nga bukid ug sa ilalom sa matag lunhaw nga kahoy, ug didto nakighilawas siya?
Tungod niini usa ka liyon nga gikan sa lasang mopatay kanila, usa ka lobo gikan sa kamingawan molaglag kanila. Usa ka leopardo magbantay batok sa ilang mga siyudad, ang matag usa nga mogula gikan didto kuniskunison; kay ang ilang mga kalapasan daghan, ang ilang mga pagbiya sa pagtuo nagkadaghan.
Nganong naglingkod kita nga hilom? Pagtigom kamo, ug manulod kita ngadto sa mga kinutaan nga siyudad ug mangamatay didto; kay ang Ginoo nga atong Dios nagsilot kanato aron mamatay, ug naghatag kanato ug tubig nga may hilo aron imnon, tungod kay kita nakasala batok sa Ginoo.
Apan ako nagbuhat tungod ug alang sa akong ngalan, aron kini dili pasipalahan sa atubangan sa mga nasod, nga diha sa ilang panan-aw gipagula nako sila.
Apan akong gipugngan ang akong kamot, ug nagbuhat tungod ug alang sa akong ngalan aron kini dili pasipalahan diha sa atubangan sa mga nasod nga diha sa ilang panan-aw gipagula nako sila.
Apan ako nagbuhat tungod ug alang sa akong ngalan, aron kini dili pasipalahan sa atubangan sa mga nasod, diin sila nagpuyo, nga diha sa ilang panan-aw gipaila nako kanila ang akong kaugalingon pinaagi sa pagdala kanila gawas sa yuta sa Ehipto.
Sa diha nga sila nakatapos na sa pagpangaon sa mga balili sa yuta, ako miingon, “O Ginoong Dios, pasayloa, nangamuyo ako kanimo! Unsaon pagsugakod ni Jacob? Gamay kaayo siya!”
Antoson nako ang kapungot sa Ginoo kay nakasala man ako batok kaniya, hangtod nga siya maglaban kanako, ug magpahamtang sa hukom alang kanako. Dad-on niya ako ngadto sa kahayag; ako makakita sa iyang pagkamatarong.
kon wala pa lamang ako mahadlok sa kaligutgot sa kaaway, kay tingali unya ug ang ilang mga kabatok maghukom sa sayop, tingali ug moingon sila, ‘Ang atong kamot madaogon, ang Ginoo wala magbuhat niining tanan.” ’
Kay ang mga Canaanhon ug ang tanang mga nagpuyo sa yuta makadungog niini ug maglibot unya kanamo ug papason ang among ngalan gikan sa yuta. Ug unsa na may imong buhaton sa imong gamhanan nga ngalan?”