Kay, tan-awa, ako magtawag sa tanang mga banay sa mga gingharian sa amihanan, nag-ingon ang Ginoo. Ug sila mangabot, ug ang matag usa magpahiluna sa iyang trono diha sa agianan sa mga ganghaan sa Jerusalem, batok sa tanang mga paril nga naglibot niini, ug batok sa tanang mga siyudad sa Juda.
Pamatia ang huhungihong! Tan-awa, miabot na!— usa ka dakong kagahob gikan sa amihanan aron sa paghimo sa mga siyudad sa Juda nga kamingawan, puluy-anan sa mga irong ihalas.
Apan kon kamo dili mamati, ang akong kalag mohilak sa tago tungod sa inyong garbo; ug ang akong mga mata mohilak pag-ayo ug magpaagas sa mga luha, kay ang panon sa Ginoo nabihag.
Busa mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel, mahitungod sa mga tigbantay nga nag-atiman sa akong katawhan: “Inyong gipatibulaag ang akong panon ug giabog sila, ug wala kamo magtagad kanila. Busa, ako magtagad kaninyo tungod sa daotan ninyong mga buhat, nag-ingon ang Ginoo.
Mao kini ang giingon sa Ginoo: “Tan-awa, usa ka katawhan moabot gikan sa yuta sa amihanan, ang usa ka dakong nasod nangandam sa pagsulong gikan sa mga kinatumyang dapit sa yuta.
Kay akong bangonon ang mga Caldeanhon, ang pait ug madalidalion nga nasod, nga naglatas sa lapad nga kalibotan, aron sa pagpangilog ug puluy-anan nga dili ila.