Pamatia ako diha sa kahilom, O mga pulo, ug ipabag-o sa mga katawhan ang ilang kusog; paduola sila, unya pasultiha sila; maghiusa kita sa pagduol alang sa paghukom.
“Dali ngari, maghusay kita, nag-ingon ang Ginoo; bisan ug ang inyong mga sala pula kaayo, himoon kining puti kaayo, bisan pa ug kini lutong pula, kini mahimong sama sa puting balhibo sa karnero.
Nianang adlawa ang Ginoo magbakyaw sa iyang kamot sa ikaduhang higayon aron sa pagbawi sa salin sa iyang katawhan nga nahibilin, gikan sa Asiria, sa Ehipto, sa Patros, sa Etiopia, sa Elam, sa Sinar, sa Hamat, ug gikan sa mga pulo sa dagat.
Duol kamo, O mga nasod, aron sa pagpamati, ug pamati, O mga katawhan! Papamatia ang yuta ug ang tanan nga nakapuno niini, ang kalibotan, ug ang tanan nga gikan niini.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Patigoma ang tanang mga nasod, ug papundoka ang mga katawhan. Kinsa ba kanila ang makapahayag niini ug makapakita kanamo sa kanhing mga butang? Ipadala ang ilang mga saksi, aron sa pagpamatuod kanila ug papaminawon sila ug ingna, “Kini tinuod.”
Duol kamo kanako, pamatia ninyo kini; sukad sa sinugdan wala ako magsulti sa tago, sukad sa panahon nga kini nahimo, diha na ako.” Ug karon ang Ginoong Dios nagpaanhi kanako ug ang iyang Espiritu.
Pamati kanako, O mga pulo, ug pagpatalinghog, kamo nga mga katawhan gikan sa layo. Gitawag ako sa Ginoo gikan sa tagoangkan, gikan sa ginhawaan sa akong inahan iya na akong ginganlan.
siya nga naglaban kanako ania sa duol. Kinsa ba ang makigbisog batok kanako? Mag-usa kita sa pagtindog. Kinsa ba ang akong kabatok? Paduola siya kanako.