Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Oseas 9:8

Ang Biblia 2011

Ang propeta maoy tigbantay sa Efraim, ang katawhan sa akong Dios, apan ang usa ka lit-ag sa mangangayam ug langgam anaa sa tanan niyang mga dalan, ug ang kasilag anaa sa balay sa iyang Dios.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

42 Cross References  

Unya si Elias, ang Tisbihanon, sa Tisbe sa Gilead miingon kang Ahab, “Ingon nga buhi ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nga sa atubangan ako nagtindog, walay yamog o ulan niining mga tuiga, gawas kon akong ipamulong.”

Human sa daghang mga adlaw, ang pulong sa Ginoo midangat kang Elias sa ikatulong tuig, nga nag-ingon, “Lakaw, ipakita ang imong kaugalingon ngadto kang Ahab, ug magpadala ako ug ulan sa ibabaw sa yuta.”

Busa karon ipaadto ug tigoma ang katawhan sa Israel didto sa bukid sa Carmel ug ang 450 ka propeta ni Baal ug ang 400 ka propeta ni Asera nga anaa magkaon sa lamisa ni Jesebel.”

Ug si Zedekias nga anak ni Kenaana naghimo alang kaniya ug mga sungay nga puthaw ug miingon, “Kini mao ang gipamulong sa Ginoo, ‘Pinaagi niini sungayon nimo ang mga Sirianhon hangtod nga sila malaglag.’ ”

Ug ang Ginoo miingon kaniya, ‘Sa unsang paagi?’ Ug siya miingon, ‘Ako moadto ug magpakabakakon nga espiritu sa baba sa tanan niyang mga propeta.’ Ug siya miingon, ‘Ikaw mao ang modani kaniya ug magmalamposon. Lakaw ug buhata kini.’

Ug si Micaias miingon, “Kon ikaw mobalik nga malinawon, ang Ginoo wala magsulti pinaagi kanako.” Ug siya miingon, “Pamati kamo, kamong tanang katawhan!”

Unya gitigom sa hari sa Israel ang mga propeta, mga upat ka gatos ka tawo, ug giingnan sila, “Moadto ba ako sa Ramot-gilead aron sa pagpakiggubat o pasagdan ba lamang nako kini?” Ug sila miingon, “Tungas kay ang Ginoo magtugyan niini ngadto sa kamot sa hari.”

Ug samtang naglubong sila ug tawo, nakita nila ang usa ka panon ug ila na lang gitunod ang tawo sa lubnganan ni Eliseo. Ug sa diha nga ang tawo midapat sa bukog ni Eliseo, siya nabuhi ug mitindog.

Ug iyang gikuha ang kupo ni Elias nga nahulog gikan kaniya ug gihampak ang tubig ug miingon, “Hain man ang Ginoo, ang Dios ni Elias?” Ug sa paghampak niya sa tubig, nabahin kini ug si Eliseo mitabok.

Unya miadto siya sa tuburan sa tubig, ug gilabay ang asin ug miingon, “Mao kini ang giingon sa Ginoo, ‘Gihimo na nakong maayo kining tubiga, dili na kini makamatay o makakuha sa gisabak.’ ”

Apan siya miingon, “Pagdala ug harina.” Ug iya kining gisulod sa kulon ug miingon, “Sandoki ang mga tawo aron sila makakaon.” Ug walay makadaot diha sa sulod sa kulon.

Apan ang iyang sulugoon miingon, “Unsaon nako pagbutang niini sa atubangan sa usa ka gatos ka tawo?” Busa siya miingon, “Hatagi ang katawhan, aron sila makakaon, kay kini mao ang giingon sa Ginoo, ‘Sila mangaon ug magbilin ug salin niini.’ ”

Busa siya miadto ug mitunlob sa iyang kaugalingon sa makapito didto sa Jordan, sumala sa pulong sa tawo sa Dios, ug ang iyang lawas naulian sama sa lawas sa gamayng bata ug siya nahinlo.

Busa ang sanla ni Naaman motakboy kanimo ug sa imong mga kaliwat hangtod sa hangtod.” Ug siya mipahawa sa iyang atubangan nga usa ka sanlahon ug puti kaayo.

ang pangulo mitubag sa tawo sa Dios, “Bisan kon ang Ginoo maghimo ug mga tamboanan sa langit, mahimo ba kaha kining butanga?” Ug siya miingon, “Ikaw makakita niana sa imong kaugalingong mga mata, apan dili ikaw makakaon niini.”

Unya ang pangulo nga maoy sinaligan sa hari miingon sa tawo sa Dios, “Kon ang Ginoo maghimo ug mga tamboanan sa langit, mahitabo kaha kining butanga?” Apan siya miingon, “Ikaw makakita niana sa imong mga mata, apan dili ikaw makakaon niana.”

Nakaikyas kita sama sa langgam nga gikan sa lit-ag sa mga mangangayam; ang lit-ag nabungkag, ug kita nakalingkawas!

Kay ang tawo wala mahibalo sa iyang panahon. Sama sa mga isda nga nakuha sa usa ka daotan nga baling, ug sama sa mga langgam nga nadakpan sa lit-ag, ang mga anak sa mga tawo usab malit-ag sa panahon nga daotan, sa diha nga kini mahitabo kanila sa kalit.

Ang mga tigbantay nakakita kanako, samtang naglibot sila sa siyudad. “Nakita ba ninyo siya nga gihigugma sa akong kalag?”

Ibabaw sa imong mga kuta, ako nagbutang ug mga bantay, O Jerusalem; sa tibuok adlaw ug tibuok gabii sila dili gayod mahilom. Kamo nga mga tigpahinumdom sa Ginoo, ayaw kamo pagpahulay,

Apan ako sama sa usa ka malumo nga nating karnero nga gidala ngadto sa ihawan. Wala ako masayod nga batok kanako sila naglaraw, nga nag-ingon, “Atong laglagon ang kahoy uban ang bunga niini, putlon nato siya gikan sa yuta sa mga buhi, aron ang iyang ngalan dili na mahinumdoman.”

Unya ako miingon, “Ah, Ginoong Dios, tan-awa, ang mga propeta nag-ingon kanila, ‘Dili kamo makakita sa espada, o makasinati ug gutom, apan hatagan ko kamo ug matuod nga kalinaw niining dapita.’ ”

Sa mga propeta sa Samaria, nakita nako ang usa ka dili maayo nga butang: sila nagpropesiya pinaagi sa Baal, ug nagpahisalaag sa akong katawhan nga Israel.

Kay moabot ang usa ka adlaw nga ang mga tigbantay magtawag diha sa kabungtoran sa Efraim, ‘Panindog kamo ug mangadto kita sa Zion, ngadto sa Ginoo nga atong Dios.’ ”

Giayo nila ug diyotay ang samad sa akong katawhan, nga nag-ingon, ‘Pakigdait, pakigdait’ bisan ug walay pakigdait.

Ako nagbutang ug mga tigbantay ibabaw kaninyo, nga mag-ingon, ‘Pamati kamo sa tingog sa trumpeta!’ Apan sila miingon, ‘Dili kami mamati.’

Ang imong mga propeta nakakita alang kanimo ug mga bakak ug malimbongon nga mga panan-awon; wala nila ibutyag ang imong sala aron sa pagpahiuli sa imong kahimtang, apan nakakita alang kanimo ug mga mensahe nga bakak ug malimbongon.

Kini tungod sa mga sala sa iyang mga propeta ug sa mga kalapasan sa iyang mga pari, nga nagpaagas sa dugo sa mga matarong diha sa iyang taliwala.

“Anak sa tawo, gihimo ko ikaw nga tigbantay alang sa balay sa Israel. Sa dihang makadungog ikaw ug pulong gikan sa akong baba, hatagi sila sa pasidaan gikan kanako.

“Busa ikaw, anak sa tawo, gibutang ko ikaw ingon nga usa ka tigbantay alang sa balay sa Israel. Sa diha nga makabati ikaw ug pulong gikan sa akong baba, ihatag kanila ang pasidaan gikan kanako.

Pamatia kini, O mga pari! Tagda, O balay sa Israel! Paminawa, O balay sa hari! Kay ang paghukom mahitungod kaninyo; kay kamo nahimong lit-ag sa Mispa, ug pukot nga gibukhad didto sa Tabor.

Ang mga adlaw sa pagsilot miabot na, ang mga adlaw sa pagbalos midangat na; ang Israel mahibalo niini. Ang propeta buangbuang, ang tawo nga nagbaton ug espiritu buang, tungod sa dako nimong kasal-anan ug dakong kasilag.

Sa hilabihan gayod gihugawan nila ang ilang kaugalingon, sama sa mga adlaw sa Gibea; hinumdoman niya ang ilang pagkadaotan, silotan niya ang ilang kasal-anan.

Ang labing maayo kanila sama sa sampinit, ang labing matarong kanila tanom nga tunokon. Ang adlaw sa ilang mga tigbantay, sa ilang silot miabot na; ug ang ilang pagkalibog anaa na.

Kon wala pa nako buhata taliwala kanila ang mga buhat nga wala mabuhat sa uban, wala unta silay sala. Apan karon sila nakakita ug nagdumot na kanako ug sa akong Amahan.

Apan kon pinaagi sa akong pagbakak ang pagkamatinud-anon sa Dios modagaya ngadto sa iyang himaya, nganong gihukman pa man ako ingon nga makasasala?

Pagmasinugtanon kamo sa inyong mga pangulo, ug pagpailalom kamo kanila, kay sila nagtukaw alang sa inyong mga kalag, ingon nga sila mga tawo nga unya maghatag ug husay, aron ang ilang buluhaton himoon nila uban sa kalipay, dili uban sa kasubo, kay kini dili man makahatag kaninyo ug kaayohan.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo