Ug miabot sila sa yuta sa Atad nga giokanan sa trigo nga didto sa tabok sa Jordan ug nagbangutan sila didto sa hilabihan ug sa masulub-on nga pagbangutan. Ug si Jose naghimo ug pito ka adlaw nga pagbangutan.
Taposon nako ang tanan niyang kalipay, ang iyang mga kasaulogan, ang iyang mga bag-ong subang sa bulan, ang iyang mga adlawng igpapahulay, ug ang tanan niyang mga tinakdang kasaulogan.
Akong laglagon ang iyang kaparasan ug ang iyang mga kahoy nga igera nga mahitungod niini siya nag-ingon, ‘Kini mao ang akong suhol nga gihatag kanako sa akong mga hinigugma.’ Himoon nako kini nga kalasangan ug ang mga mananap sa kapatagan molamoy kanila.
Busa akong bawion ang akong trigo sa panahon niini ug ang akong bino sa panahon niini, ug langkaton nako gikan kaniya ang akong delana ug ang akong lino nga nagtabon unta sa iyang pagkahubo.
Busa kay giyatakan man ninyo ang mga kabos, ug nagpahamtang kaniya ug tubo sa trigo, nakatukod kamo ug mga balay nga hinimo gikan sa sinapsap nga bato, apan kamo dili makapuyo niini; nagtanom kamo ug mga matahom nga kaparasan apan kamo dili makainom sa bino niini.
Nangita kamo ug daghan ug tan-awa, midangat kini sa pagkadiyotay ug sa diha nga gidala ninyo kini sa inyong balay, gihuyop nako kini. Ngano man? nag-ingon ang Ginoo sa mga panon. Tungod sa akong balay nga nagun-ob, samtang kamo, ang matag usa kaninyo, nagkapuliki sa iyang kaugalingong balay.
unsa man ang inyong kahimtang? Sa diha nga ang usa miabot sa usa ka pundok sa 20 ka takos, dihay napulo lamang ka takos; sa diha nga ang usa miadto sa sudlanan sa bino aron sa pagkuha ug 50 ka takos, dihay 20 lamang ka takos.