Apan wala mobiya si Jehu gikan sa mga sala ni Jeroboam, ang anak ni Nebat, diin gihimo niya nga ang Israel magpakasala sa mga nating baka nga bulawan nga didto sa Betel ug sa Dan.
Ang mga pangulo niini naghukom alang sa suborno, ang mga pari niini nagtudlo alang sa suhol, ang mga propeta niini nagpropesiya alang sa salapi; bisan pa niini sila nagsandig sa Ginoo ug nag-ingon, “Dili ba ang Ginoo ania taliwala kanato? Walay kadaot nga moabot kanato.”
“Dili ang tanan nga moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo,’ makasulod sa gingharian sa langit, kondili siya nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit.
Sa diha nga ang tagbalay nakatindog na ug nakatak-op na sa pultahan, kamo magsugod sa pagtindog sa gawas ug sa pagtuktok sa pultahan nga mag-ingon, ‘Ginoo, ablihi kami.’ Motubag siya kaninyo, “Wala ako mahibalo kon taga diin kamo.”
Sila nagpahayag nga nakaila sila sa Dios, apan naglimod kaniya pinaagi sa ilang mga binuhatan. Sila dulumtanan, masinupakon ug dili mapuslan alang sa tanang maayong buhat.