Si Pul nga hari sa Asiria misulong sa yuta ug gihatagan ni Menahem si Pul ug usa ka libo ka talanton nga plata, aron tabangan siya sa paglig-on sa iyang harianong gahom.
Moingon ikaw, “Gibunalan nila ako, apan wala ako masamad; gibun-og nila ako, apan wala ako mobati niini. Kanus-a man ako momata? Mangita ako ug laing ilimnon.”
Ang inyong yuta nahimong awaaw, ang inyong kalungsoran nangasunog; sa inyong atubangan ang mga langyaw naglamoy sa inyong yuta; ug nahimo kining awaaw ingon nga daw gilumpag sa mga langyaw.
Ikaw wala makadungog, ikaw wala mahibalo, gikan pa kaniadto ang imong dalunggan wala maablihi. Kay ako nasayod nga ikaw magbudhi gayod, ug gitawag nga usa ka masupilon gikan pa sa pagkahimugso.
Ang matarong nga tawo mawala ug walay usa nga magbutang niini sa iyang kasingkasing; ang mga tawo nga maunongon kuhaon samtang walay bisan usa nga makasabot. Kay ang matarong nga tawo kuhaon gikan sa katalagman,
Ang akong katawhan nangalaglag tungod sa kakulang sa kahibalo, tungod kay imong gisalikway ang kahibalo, gisalikway ko ikaw gikan sa pagkapari nganhi kanako. Ug kay imong gikalimtan ang balaod sa imong Dios, kalimtan usab nako ang imong mga anak.
Kay nagpuga sila ug hangin, busa mag-ani sila sa alimpulos. Ang uhay sa trigo walay lugas, dili kini mohatag ug pagkaon; kon mohatag man kini ug abot ang mga langyaw maoy maglamoy niini.