Sa pagkakita ni Zimri nga ang siyudad nailog, miadto siya sa palasyo sa hari ug gisunog pinaagi sa kalayo ang balay sa hari lakip ang iyang kaugalingon ug namatay siya
Ug siya miingon, “Dakpa sila nga buhi.” Ug ilang gidakop sila nga buhi ug gipatay sila didto sa gahong sa balay pahulayanan, ang 42 ka tawo ug wala siyay gibilin kanila.
Sa pag-abot sa sulat kanila, ilang gikuha ang mga anak sa hari, ug gipamatay sila, kadtong 70 ka tawo ug gibutang ang ilang mga ulo sa mga bukag ug gipadala sila ngadto kaniya sa Jesreel.
Unya si Menahem nga anak ni Gadi mitungas gikan sa Tirsa ug miadto sa Samaria ug gitigbas si Sallum nga anak ni Jabes didto sa Samaria ug gipatay ug naghari siya puli kaniya.
Unya si Peka nga anak ni Remalias, ang iyang kapitan, mibudhi kaniya uban ang 50 ka tawo nga mga Gileadhanon, ug gitigbas siya didto sa Samaria, sa hawanan sa balay sa hari. Ug gipatay niya siya ug naghari puli kaniya.
Unya si Hosea nga anak ni Ela mihimog usa ka pagbudhi kang Peka nga anak ni Remalias, ug mitigbas kaniya ug mipatay kaniya ug naghari puli kaniya, sa ika-kawhaan nga tuig ni Jotam nga anak ni Uzias.
Ug gibingat ni Jehu ang iyang pana uban sa tanan niyang kusog ug gipana si Joram sa taliwala sa iyang abaga ug ang udyong milapos sa iyang kasingkasing ug siya nalup-og sa sulod sa iyang karwahi.
Gikan pa sa karaang panahon walay nakabati o nakasabot pinaagi sa igdulungog, walay mata nga nakakita ug usa ka Dios gawas kanimo, nga nagbuhat alang niadtong naghulat kaniya.
Kaming tanan nangahimo nga sama sa usa nga hugaw, ug ang tanan namong matarong nga binuhatan sama sa usa ka bisti nga nahugawan. Kaming tanan nangalaya sama sa usa ka dahon, ug ang among mga kasal-anan, sama sa hangin, nagpalid kanamo.
Walay usa nga nagtawag sa imong ngalan, nga nagpadasig sa iyang kaugalingon aron sa pagkupot kanimo; kay gitagoan man nimo ang imong nawong gikan kanamo, ug gitugyan kami ngadto sa among kasal-anan.
Ug gipangita nako ang tawo sa ilang taliwala nga magtukod sa kuta ug motindog diha sa buho sa atubangan nako alang sa yuta, aron dili nako kini laglagon; apan ako walay nakaplagan.
Sumala sa nasulat diha sa Balaod ni Moises, kining tanang katalagman miabot kanamo apan bisan pa niana wala kini magpakiluoy sa grasya sa Ginoo nga among Dios, sa pagbiya sa among mga kasal-anan ug sa pagtagad sa imong kamatuoran.
Hain man karon ang imong hari, aron sa pagluwas kanimo. Hain man ang imong mga pangulo sa tanan nimong mga siyudad, sila nga mahitungod kanila ikaw nag-ingon, “Hatagi ako ug usa ka hari ug mga pangulo”?
Sila wala magtuaw kanako gikan sa ilang kasingkasing, hinuon nagminatay sila diha sa ilang mga higdaanan; alang sa trigo ug bino sila nagsamad sa ilang kaugalingon, sila misukol batok kanako.
Nagbutang sila ug mga hari apan dili pinaagi kanako; nagpahimutang sila ug mga pangulo, apan wala nako mahibaloi. Pinaagi sa ilang plata ug bulawan naghimo sila ug mga diosdios alang sa ilang kaugalingong kalaglagan.
Alaot kadtong naglaraw ug kadaotan ug nagbuhat sa daotan diha sa ilang mga higdaanan! Sa pagkabuntag, sila magbuhat niini, tungod kay kini anaa sa gahom sa ilang kamot.