Hibaloan nato, ug padayonon nato ang pag-ila sa Ginoo, ang iyang paggula siguro gayod sama sa kaadlawon, siya moanhi kanato sama sa ulan, sama sa ulahing ulan nga nagbisibis sa yuta.”
modan-ag siya diha kanila sama sa kahayag sa kabuntagon, sama sa adlaw nga nagsidlak sa kabuntagon nga walay panganod, sama sa ulan nga nagpaturok sa balili sa yuta.
apan ang ilang tingog milanog sa tibuok yuta, ug ang ilang mga pulong ngadto sa kinatumyan sa kalibotan. Diha sa kalangitan gibutang niya ang usa ka tolda alang sa adlaw,
Ang pagsubang niini naggikan sa usa ka tumoy sa kalangitan, ug ang iyang paglibot ngadto sa mga kinatumyan niini; ug walay bisan unsa nga natago gikan sa kainit niini.
Giduaw nimo ang yuta ug gibisbisan kini; gipatambok nimo kini pag-ayo; ang suba sa Dios napuno sa tubig; nagtagana ikaw ug trigo kanila, kay sa ingon giandam nimo kini.
Daghang mga katawhan ang mangadto ug mag-ingon, “Dali kamo, mangadto kita sa bukid sa Ginoo, ngadto sa balay sa Dios ni Jacob, aron tudloan niya kita sa iyang mga dalan, ug manglakaw kita sa iyang mga agianan.” Kay gikan sa Zion mogula ang balaod ug ang pulong sa Ginoo gikan sa Jerusalem.
hangtod nga ang Espiritu ibubo ibabaw kanato gikan sa kahitas-an, ug ang kamingawan mahimong uma nga mabungahon, ug ang kapatagan nga mabungahon isipon nga usa ka lasang.
Kay magbubo ako ug tubig diha sa giuhaw nga yuta, ug mga sapa diha sa uga nga yuta; ako magbubo sa akong Espiritu sa ibabaw sa imong kaliwatan, ug sa akong panalangin sa imong kaliwat.
Himoon nako kini nga biniyaan; dili na kini pul-ongan o habokan, ug manurok ang mga sampinit ug mga tunok; sugoon usab nako ang mga panganod nga dili na sila magpaulan ug ulan ibabaw niini.
Hatagan nako sila ug kasingkasing sa pag-ila nga ako mao ang Ginoo; ug sila mahimo nga akong katawhan ug ako mahimo nga ilang Dios, kay sila mobalik kanako uban sa tibuok nilang kasingkasing.
Pagpugas kamo ug pagkamatarong alang sa inyong kaugalingon; aniha ang bunga sa gugmang walay paglubad; dugmoka ang inyong wala matamni nga yuta; kay panahon kini sa pagpangita sa Ginoo, aron siya moanhi ug magpaulan sa kaluwasan nganha kaninyo.
ug daghang mga nasod moadto ug moingon, “Dali kamo, ug mangadto kita sa bukid sa Ginoo, ngadto sa balay sa Dios ni Jacob; aron siya magtudlo kanato sa iyang mga pamaagi, ug kita maglakaw sa iyang mga agianan.” Kay gikan sa Zion mogula ang Balaod, ug ang pulong sa Ginoo gikan sa Jerusalem.
Apan ikaw, O Betlehem Efrata, ikaw nga gamayng lungsod diha sa kabanayan sa Juda, gikan kanimo mogula alang kanako ang mahimong tigmando sa Israel, nga ang kagikan gikan pa sa kanhing panahon, gikan sa kakaraanan.
Unya ang mga salin ni Jacob anha unya sa taliwala sa daghang mga katawhan sama sa yamog nga gikan sa Ginoo, sama sa taligsik diha sa mga balili, nga wala maglangan alang sa tawo o maghulat alang sa mga anak sa katawhan.
Pangayo kamo sa Ginoo ug ulan panahon sa ulahing ulan, gikan sa Ginoo nga naghimo sa mga dag-om, nga naghatag sa madagayaong ulan ngadto sa mga tawo, ngadto sa matag usa sa mga tanom sa kapatagan.
Apan kaninyo nga may kahadlok sa akong ngalan, ang adlaw sa pagkamatarong mosubang nga nagdala ug kaayohan sa iyang mga pako. Kamo manggula nga magluksolukso sama sa mga nating baka sa toril.
Kon buot ni bisan kinsa ang pagbuhat sa kabubut-on sa Dios, kinahanglang mahibaloan niya kon ang gitudlo gikan ba sa Dios o nagsulti ba lamang ako gikan sa akong kaugalingon.
Unya kini nga mga Judio ligdong pa kay sa mga Judio didto sa Tesalonica kay sila midawat sa pulong uban sa bug-os nga kaikag, matag adlaw nagsusi sa kasulatan kon tinuod ba kining mga butanga.
Hinaot pa nga ang akong mga pagtudlo mangahulog sama sa ulan, ang akong pulong motulo sama sa yamog, sama sa talisik ibabaw sa linghod nga sagbot, ug sama sa mga habohabo ibabaw sa tanom.
Ug napamatud-an pa gayod ang pulong sa propesiya nga among gibatonan. Maayo nga inyong himoon ang pagtagad niini sama sa usa ka suga nga nagsiga sa ngitngit nga dapit, hangtod magsingabot na ang adlaw ug mosubang ang bituon nga kabugason diha sa inyong mga kasingkasing.
“Ako, si Jesus, ang nagpadala kaninyo sa akong anghel uban niining pagpamatuod alang sa mga iglesia. Ako mao ang gamot ug ang kaliwat ni David, ang hayag nga bituon sa kabuntagon.”