Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Oseas 6:1

Ang Biblia 2011

Sila miingon, “Dali, mamalik kita ngadto sa Ginoo, kay gilaksi kita niya aron ayohon niya kita, gisamaran kita niya ug bugkosan niya kita.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

36 Cross References  

Busa ang mga sinugo nangadto sa tibuok Israel ug sa Juda dala ang mga sulat nga gikan sa hari ug sa iyang mga pangulo, sumala sa gisugo sa hari nga nag-ingon, “O katawhan sa Israel, pamalik kamo ngadto sa Ginoo, ang Dios ni Abraham, ni Isaac ug ni Israel, aron siya molingi sa nahibilin kaninyo nga nakaikyas gikan sa kamot sa mga hari sa Asiria.

Iya akong gikuniskunis diha sa iyang kaligutgot ug nagdumot kanako; iyang gipakagot ang iyang mga ngipon batok kanako; ang akong kaaway nagpahait sa iyang mga mata batok kanako.

Kon ikaw mobalik ngadto sa Labing Gamhanan ikaw ipasig-uli, kon imong kuhaon ang pagkadili matarong gikan sa imong mga tolda,

Sa diha nga siya magpakahilom, kinsa man ang makahukom? Sa diha nga tagoan niya ang iyang nawong, kinsa man ang makasud-ong kaniya, nasod man kini o usa ka tawo?

Kay siya magsamad apan iya kining bugkosan; siya maghampak apan ang iyang mga kamot maoy mag-ayo.

Pinaagi sa imong kaluoy, O Ginoo, gipatindog nimo ako ingon nga lig-on nga bukid; gitagoan nimo ang imong nawong, nalisang ako.

Kaluy-i ako, O Ginoo, kay ako naluya na; ayoha ako, O Ginoo, kay ang akong mga bukog nagkalisod.

Ikaw nga nagpakita kanako ug daghang kagul-anan ug katalagman, mopalig-on kanako pag-usab; gikan sa kahiladman sa yuta pabangonon nimo ako pag-usab.

panahon sa pagpatay, ug panahon sa pag-ayo; panahon sa paglumpag, ug panahon sa pagtukod;

Nianang adlawa ang mga tawo moila sa ilang Magbubuhat, ug ang ilang mga mata motan-aw sa Balaan sa Israel;

Daghang mga katawhan ang mangadto ug mag-ingon, “Dali kamo, mangadto kita sa bukid sa Ginoo, ngadto sa balay sa Dios ni Jacob, aron tudloan niya kita sa iyang mga dalan, ug manglakaw kita sa iyang mga agianan.” Kay gikan sa Zion mogula ang balaod ug ang pulong sa Ginoo gikan sa Jerusalem.

Unya imong bulingan ang imong kinulit nga mga larawan nga sinapawan ug plata, ug ang imong mga larawan nga tinunaw nga gisapawan ug bulawan. Isalibay nimo kini ingon nga hugaw nga mga butang; ikaw moingon niini, “Pahawa kamo!”

Dugang pa, ang kahayag sa bulan mahisama sa kahayag sa adlaw, ug ang kahayag sa adlaw mahimong pito ka pilo, ingon sa kahayag sa pito ka adlaw, sa adlaw nga ang Ginoo magbaat sa samad sa iyang katawhan ug mag-ayo sa ilang samad tungod sa iyang hampak.

pabiyaa sa daotan sa iyang dalan, ug ang tawo nga dili matarong sa iyang mga hunahuna; ug pabalika siya sa Ginoo, aron siya maluoy kaniya, ug sa atong Dios, kay siya mopasaylo sa madagayaon gayod.

“Balik, O mga anak nga maluibon, akong ayohon ang inyong pagkamaluibon.” “Ania, miduol kami kanimo, kay ikaw mao ang Ginoo nga among Dios.

“Kay mao kini ang giingon sa Ginoo: Ang imong samad walay kaayohan ug ang imong samad hilabihan ka dako.

Kay ibalik nako ang kalagsik nganha kanimo, ug ayohon nako ang imong mga samad, nag-ingon ang Ginoo, tungod kay sila nagtawag kanimo nga usa ka sinalikway: ‘Mao kini ang Zion, walay nagtagad kaniya!’

Ang mga Caldeanhon ania misulod aron sa pagpakig-away ug sa pagpuno kanila sa mga patayng lawas sa katawhan, nga akong pamatyon tungod sa akong kasuko ug sa akong kapungot, kay gitagoan nako ang akong nawong gikan niining siyudad tungod sa ilang pagkadaotan.

Dad-an nako kini ug maayong panglawas ug kaayohan sa sakit ug ayohon nako sila ug ipadayag kanila ang kadagaya sa pagkamauswagon ug kasigurohan.

“Nianang mga adlawa ug nianang panahona, nag-ingon ang Ginoo, ang katawhan sa Israel ug ang katawhan sa Juda mangadto nga maghiusa, maghilak samtang sila manglakaw; ug sila mangita sa Ginoo nga ilang Dios.

Sila mangutana sa dalan ngadto sa Zion, ang ilang mga nawong nag-atubang niini ug mag-ingon, ‘Dali kamo ug maghiusa kita alang sa Ginoo diha sa usa ka kasabotan nga walay kataposan nga dili makalimtan.’

gipasimang niya ako ug gikuniskunis, iya akong gihimo nga biniyaan;

Sila mosunod sa Ginoo, nga magngulob sama sa liyon. Oo, siya magngulob, ug ang iyang mga anak mangabot nga magkurog gikan sa kasadpan.

Busa ikaw, balik sa imong Dios, hupti ang gugma ug hustisya ug paghulat nga mapadayonon alang sa imong Dios.

O Israel, balik ngadto sa Ginoo nga imong Dios, kay ikaw nahisukamod tungod sa imong kasal-anan.

Ayohon nako ang ilang pagkamaluibon; higugmaon nako sila sa walay sukod, kay ang akong kasuko mibiya kanila.

Human niana ang mga anak sa Israel mamalik, ug mangita sa Ginoo nga ilang Dios ug kang David nga ilang hari. Sila mangadto nga may kahadlok sa Ginoo ug sa iyang pagkamaayo sa ulahing mga adlaw.

“Apan kon ang pari mosulod ug motan-aw, ug ang agup-op wala mokaylap sa balay human kini mahulipi, ang pari magpahibalo nga ang balay hinlo kay ang agup-op nahanaw na.

Panagtigom kamo, panagtigom, O nasod nga walay ulaw,

“ ‘Tan-awa ninyo, karon nga ako, bisan ako, mao siya, ug walay dios gawas kanako. Ako nagpatay ug ako nagbuhi; ako nagsamad ug ako nag-ayo; ug walay makalingkawas gikan sa akong kamot.

Ang Ginoo mopatay ug mohatag pagbalik sa kinabuhi; siya mobanlod ngadto sa Sheol ug magbanhaw.

Unya si Samuel miingon sa tibuok nga balay sa Israel, “Kon kamo mamalik sa Ginoo sa tibuok ninyong kasingkasing, isalikway ang mga langyawng dios ug ang Astarot gikan kaninyo. Itumong ang inyong kasingkasing ngadto sa Ginoo, ug mag-alagad kaniya lamang, ug siya magluwas kaninyo gikan sa kamot sa mga Filistihanon.”




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo